Οι ποιητές της γενιάς του '70 προσγειώνουν τον μύθο στη σύγχρονή τους πραγματικότητα και εξοικειώνονται μαζί του. Εξετάζουν, διερευνούν και μετουσιώνουν ποιητικά τη συνάντηση των πατροπαράδοτων πολιτιστικών στοιχείων με τον πολιτισμό της ηλεκτρονικής εποχής και την pop κουλτούρα. Δεν διακρίνονται από κανένα αίσθημα κατωτερότητας απέναντι στο αρχαίο παρελθόν, δεν αναπολούν και δεν εξιδανικεύουν τα περασμένα, αλλά και δεν αγνοούν τους μύθους, τις παραδόσεις και τη γλώσσα του ελληνικού παρελθόντος. Έχουν επίγνωση της κληρονομιάς που τους ανήκει, και την αντιμετωπίζουν ως μια χρήσιμη παρακαταθήκη. Δεν προβαίνουν σε καμιά προσπάθεια ιεράρχησης των αξιών, αλλά χτίζουν τα ποιήματά τους πάνω σε αντιθέσεις (Beaton, 1996: 334-336).
Το συγκεκριμένο ποίημα είναι άτιτλο και σύντομο, γραμμένο σε ελεύθερο στίχο, ο οποίος υπακούει σε λανθάνον ιαμβικό μέτρο (Μαρωνίτης, 1987: 231). Η ενσωμάτωση πολιτισμικών στοιχείων του σύγχρονου πολιτισμού είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα και του συγκεκριμένου ποιήματος, όπου ο Δούρειος Ίππος αρνείται να μιλήσει σε δημοσιογράφους για το φονικό.
«[Ο Δούρειος Ίππος...]»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1972
Στοιχεία Έκδοσης:
- Μαστοράκη, Τζένη. 1972. Διόδια. Αθήνα: Κέδρος.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Μαρωνίτης, Δ. Ν. «Ποιητική γενιά του ’70». Στο Μέτρια και μικρά. Περιοδικά και εφήμερα. Αθήνα: Κέδρος 230-246.
- Beaton, Roderick. 1996. Εισαγωγή στη νεότερη ελληνική λογοτεχνία. Αθήνα: Νεφέλη.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία