Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Η ποιητική αυτή συλλογή του Στέλιου Λύτρα αποτελείται, όπως μαρτυράει και ο τίτλος της, από ποιήματα-σελίδες ημερολογίου. Στις σελίδες του ημερολογίου αυτού, που αρχίζει από έναν Αύγουστο και καταλήγει στον Ιούλιο του άλλου χρόνου, ο ποιητής συναντιέται με διαφορετικούς μύθους και ιστορεί με όλη την ένταση του αισθησιασμού τους ερωτικές στιγμές, βυθισμένες στην αρχαιότητα και εμπλαισιωμένες στο δικό μας σήμερα. Επιπλέον, ο ποιητής εισέρχεται στην υπαρξιακή ενδοχώρα των ανθρώπινων ψυχών που παραδέρνουν μέσα στις πόλεις, των οξειδωμένων ανθρώπων που πέφτουν στον ίλιγγο μιας ζωής που θέλει να τα προλάβει όλα, ξεχνώντας όμως την αθωότητα απ' όπου ξεκίνησε η ανθρώπινη ύπαρξη. Έτσι, στα δώδεκα μέρη αυτού του ποιητικού έργου φανερώνονται με αριστοτεχνικό τρόπο όλα όσα συντηρούν αλλά και υπονομεύουν την ατομική και κοινωνική μας ύπαρξη, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να παρατηρήσει μέσα και γύρω του και να ξεχωρίσει τις απειλές, συνειδητοποιώντας ότι «χρόνος δεν υπάρχει· μόνο η αγάπη» (Τσαούσης, 1988). Στο πλαίσιο αυτό, ο ποιητής διαμορφώνει τη δική του προσωπική μυθολογία, προκειμένου να προσδιορίσει το απειλητικό παρόν σε σχέση με το παρελθόν και το μέλλον. Σ' αυτό το παρόν σύμβολα του παρελθόντος έχουν οριστικά χαθεί («Τί απέγινε ο Ορέστης;»), ενώ το μέλλον προδιαγράφεται σκοτεινό («Τα παιδιά μας τα πήραν στην Τροία και χάθηκαν όλα»).