Το ποίημα ανήκει στα Αποκηρυγμένα Ποιήματα (1886–1898) του ποιητή και δημοσιεύτηκε στα 1896. Μετά τον τίτλο του ποιήματος ακολουθεί η επιγραφή: «Εγράφη έπειτα από ανάγνωσιν περιγραφής της ζωγραφιάς "Ο Οιδίπους και η Σφιγξ" του Γουστάβου Μορό». O Δ. Ν. Μαρωνίτης διακρίνει σε αυτό τέσσερα επίπεδα: τον αρχαίο μύθο του Οιδίποδα και της Σφίγγας, την εικαστική αναπαράσταση του μύθου με τον πίνακα του Gustave Moreau, την περιγραφή της ζωγραφιάς και τέλος την ποιητική μεταγραφή της περιγραφής αυτής. Ο ίδιος μελετητής προτείνει το ποίημα να διαβαστεί ως πρόγραμμα Ποιητικής του Αλεξανδρινού ποιητή, ενώ ακόμη αυτός ψάχνει να βρει τον ποιητικό του δρόμο (1992: 94-95). Ως προς τη μυθική μέθοδο, ο ποιητής χειρίζεται το σύνολο του μύθου —δεν στέκεται, δηλαδή, σε ένα συγκεκριμένο μέρος του μύθου— και πραγματεύεται ποιητικά μια ανατρεπτική εκδοχή του μυθικού προτύπου (Μαρωνίτης, 2007: 49 & 52).
«Ο Οιδίπους»
ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ, 19ος αι. / 1895
Στοιχεία Έκδοσης:
- Καβάφης, Κ. Π. 1983. Τα Αποκηρυγμένα Ποιήματα και Μεταφράσεις (1886-1898). Επιμ. Γ. Π. Σαββίδης. Αθήνα: Ίκαρος.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ. ΑΝΕΜΟΣΚΑΛΑ, Κ. Π. Καβάφης.
- Μαρωνίτης, Δ. Ν. 1992. «Παραμορφώσεις του Οιδίποδα στη Νεοελληνική ποίηση». Στο Διαλέξεις. Αθήνα: Στιγμή. 77-97.
- Μαρωνίτης, Δ. Ν. 2007. «Κ. Π. Καβάφης: Ένας ποιητής-αναγνώστης». Στο Κ. Π. Καβάφης. Μελετήματα. 39-62. Αθήνα: Πατάκης.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
