Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το συγκεκριμένο ποίημα ανήκει στη συλλογή Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως (2007, εκδόσεις «Ίκαρος») και αναφέρεται στο θέμα του αποχωρισμού από αγαπημένα πρόσωπα και στην επιστροφή τους μέσω των ονείρων. Η ποιήτρια αναφέρεται στο επεισόδιο της Οδύσσειας που διαδραματίζεται στο νησί της Καλυψώς, την Ωγυγία. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Οδυσσέας έμεινε στο νησί της Καλυψώς για επτά ολόκληρα χρόνια. Τότε, μετά από παράκληση της θεάς Αθηνάς, ο Δίας έστειλε τον Ερμή στην Καλυψώ για να της ζητήσει να αφήσει τον Οδυσσέα να φύγει. Μετά από αυτό, η Καλυψώ υποχρεώνεται να συμβιβαστεί με την απόφαση των θεών και βοηθάει έμπρακτα τον Οδυσσέα. Καταρχάς, τηρεί την υπόσχεση που έδωσε στον Ερμή και χωρίς χρονοτριβή ανακοινώνει στον Οδυσσέα την απόφαση για την αναχώρησή του. Στη συνέχεια, κάνει μια ύστατη προσπάθεια (με πονηριά) να τον μεταπείσει και, όταν ηττάται, παραιτείται πια και επιδίδεται στην παροχή βοήθειας προς τον Οδυσσέα. Τον καθοδηγεί στην κατασκευή της σχεδίας, τον λούζει, του δίνει ρούχα, τρόφιμα και νερό, και φυσά ευνοϊκό αέρα για να τον οδηγήσει (ε 263-68).
Στο ποίημα, η Κική Δημουλά συμπληρώνει τον γνωστό μύθο βάζοντας τα όνειρα να γεμίσουν το συναισθηματικό κενό που νιώθει η Καλυψώ μετά τον αποχωρισμό της από τον Οδυσσέα. Με αφορμή τον μύθο, η ποιήτρια θέτει το ερώτημα κατά πόσο είναι αληθινή η επιστροφή των αγαπημένων προσώπων μέσω των ονείρων, αλλά τελικά αναδεικνύεται η απατηλότητά τους και η ματαίωση των ελπίδων που αυτά κυοφορούν (Παπαστάθη, 2014: 253). Τελικά, η ποιήτρια καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πραγμάτωση των ονείρων είναι «δευτερεύων πόθος», καθώς αυτό που προέχει είναι η βίωση του ονείρου, που μεταμορφώνει την οδυνηρή πραγματικότητα με ιαματικό τρόπο.