Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Η Προσφορά και τα Αναστάσιμα (1948). Η δεύτερη συλλογή του Γ. Βαφόπουλου με τον τίτλο Προσφορά (1938) είναι αφιερωμένη στη σύζυγό του Ανθούλα Βαφοπούλου, που χάθηκε πρόωρα από τη ζωή. Ο θάνατος τώρα εμφανίζεται όχι ως σκιά αλλά ως πραγματικό γεγονός, οριστικό και αμετάκλητο. Στην επόμενη συλλογή, με τον τίτλο Αναστάσιμα, γίνεται η προσπάθεια από τον ποιητή να ξανακερδηθεί η ζωή με την παρουσία τώρα μιας άλλης αγαπημένης γυναίκας (Βαφόπουλος, 1973: 426). Το συγκεκριμένο ποίημα αναφέρεται στο «πλέγμα» του θανάτου, μέσα στο οποίο έχει παγιδευτεί ο ποιητής μετά τον θάνατο της αγαπημένης του συζύγου, βυθισμένος στο «σκότος» της θλίψης. Παρά τη θλίψη, όμως, ο ποιητής αναζητά την ελπίδα και τη διέξοδο μέσω της τέχνης του. Στο ποίημα γίνονται αναφορές στον μύθο του Οιδίποδα και στην αυτοτύφλωσή του, καθώς και στον μύθο του μίτου της Αριάδνης, με τη βοήθεια του οποίου ο Θησέας βρήκε την έξοδο από τον λαβύρινθο του Μίνωα.
«Το πλέγμα»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1948
Στοιχεία Έκδοσης:
- Βαφόπουλος, Γεώργιος. 1948. Η Προσφορά και τα Αναστάσιμα. Θεσ/νίκη. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Γεώργιος Βαφόπουλος. 1990. Άπαντα τα ποιητικά. Θεσ/νίκη: Παρατηρητής.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Βαφόπουλος, Γιώργος. 1973. «Σελίδες αυτοβιογραφίας». Νέα Εστία 1098: 424-428.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
