Ιάκωβος Καμπανέλλης
| Επίπεδο: Γ1 | Δεξιότητα: Χρήση Γλώσσας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πηγή: | http://www.ekebi.gr (διασκευασμένο) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Επικοινωνιακή γλωσσική δραστηριότητα: | Χρήση γλώσσας με αφόρμηση ένα πληροφοριακό (βιογραφικό) κείμενο |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Τι πρέπει να ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο εξεταζόμενος: | Ο υποψήφιος πρέπει να κατέχει και να χειρίζεται με ευχέρεια λεξιλόγιο που περιλαμβάνει λέξεις, φράσεις και εκφράσεις που είναι ανάλογες προς τις καταστάσεις επικοινωνίας και τη γλωσσική ικανότητα που πρέπει να επιδείξει. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Τύπος εξεταστικού ερωτήματος: | Χρήση Γλώσσας,1. Εύρεση της επιπλέον λανθασμένης λέξης.. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λέξεις κλειδιά: | Γ1, βιογραφία, χρήση γλώσσας, συμπλήρωση κενών με παράγωγη ή/και σύνθετα. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Κείμενο
Ιάκωβος Καμπανέλλης
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γεννήθηκε στη Νάξο. Τέλειωσε το γυμνάσιο και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έζησε μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μάουτχαουζεν στην Αυστρία.
Στον χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1950 με το έργο “Χορός πάνω στα στάχυα”, γνωστός, όμως, έγινε με τα επόμενα έργα του που παραστάθηκαν από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Το έργο του “Αυλή των θαυμάτων” (1957) τον καθιέρωσε ως τον κυριότερο εκπρόσωπο του μεταπολεμικού ελληνικού θεάτρου.
Ο Καμπανέλλης εισηγήθηκε τον σύγχρονο κοινωνικό προβληματισμό στο νεοελληνικό θέατρο. Παράλληλα αναζήτησε νέους τρόπους έκφρασης στον χώρο της δραματουργίας, κινούμενος σε ένα ευρύ υφολογικό φάσμα από τον νεορεαλισμό ως την αφαιρετική γραφή και το λεγόμενο θέατρο του παραλόγου.
Το έργο του άσκησε μεγάλη επίδραση στους μεταγενέστερους έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, ενώ σημαντική υπήρξε και η συμβολή του στον χώρο του ελληνικού κινηματογράφου, όπου έγραψε μεταξύ άλλων τα σενάρια για τις ταινίες “Στέλλα” του Μιχάλη Κακογιάννη, “Ο Δράκος” και “Το ποτάμι” του Νίκου Κούνδουρου, “Το αμαξάκι” του Ντίνου Δημόπουλου, ενώ σε δικό του σενάριο σκηνοθέτησε και “το Κανόνι και τ’ αηδόνι”.
Παράλληλα, ασχολήθηκε και με τη στιχουργική, σε συνεργασία με συνθέτες, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις (“Παραμύθι χωρίς όνομα”), ο Μίκης Θεοδωράκης (“Μάουτχαουζεν”), ο Νίκος Μαμαγκάκης (“Ο κύκλος με την κιμωλία”).
Άλλα θεατρικά έργα του: “Η έβδομη μέρα της δημιουργίας” (1956), “Η ηλικία της νύχτας” (1958), “Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού” (1978). Έγραψε, επίσης, το αυτοβιογραφικό πεζογράφημα “Μάουτχαουζεν” (1963), ενώ αυτοβιογραφικά στοιχεία περιέχει, επίσης, το τελευταίο έργο του για το θέατρο με τίτλο “Μία συνάντηση κάπου αλλού”, που σκηνοθέτησε το 1998 ο Μίμης Κουγιουμτζής στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης.
Το Μάρτιο του 1999 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.
