πιστοποίηση ελληνομάθειας.

(Απόσπ. 2ο)

ΦΛΩΡΑΣ: Όπως βλέπω από Όμηρο έχετε πλήρη μεσάνυχτα. Κοροϊδεύετε ένα πράγμα, το οποίο είναι απολύτως βέβαιο ότι είναι αξιοθαύμαστο. Και είναι αξιοθαύμαστο όχι γιατί το λέμε εμείς οι δάσκαλοι, αλλά γιατί το λέει όλος ο κόσμος και όλοι οι αιώνες. Αυτό φυσικά το κάνετε από άγνοια, γιατί είμαι βέβαιος πως μαζί θα βρούμε τις ομορφιές που κρύβονται κάτω από τις περίεργες αυτές λέξεις που τώρα δεν καταλαβαίνετε. Κι ας αρχίσουμε συστηματικά. Παρακαλώ, να με προσέξετε, γιατί δεν έχουμε και πολλή ώρα στη διάθεσή μας. Λοιπόν! Τα ομηρικά περισωθέντα μνημεία του ελληνικού λόγου δεν είναι μόνο τα αρχαιότερα αλλά και τα τελειότερα. Από τον ίδιο τον Όμηρο μαθαίνουμε ότι πριν από αυτόν έχουν γραφτεί άλλα ποιήματα, από άλλους αρχαιότερους ποιητάς μεταξύ των οποίων αναφέρονται ο Δημόδοκος και ο Φήμιος. «Κήρυξ δ’ εν χερσίν κίθαριν περικαλλέαν θήκε εν Φημίω ως ρύηται» κλΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ, κλΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ Δηλαδή «την όμορφη κιθάρα ο κήρυκας έβαλε στα χέρια του Φημίου, ο οποίος άρχισε να τραγουδάει».
ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Κύριε!
ΦΛΩΡΑΣ: Ορίστε;
ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Ντιζέρ ήταν ο Φήμιος;
(γελάνε όλες οι μαθήτριες)
ΦΛΩΡΑΣ: Σας παρακάλεσα να αφήσουμε τα αστεία, δεσποινίς!
ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Μα, αφού λέτε ότι πήρε την κιθάρα και τραγουδούσε;
ΦΛΩΡΑΣ: Σας παρακαλώ, δεσποινίς! Σας παρακαλώ! Καθίστε κάτω! Μήπως ξέρει να μας πει καμία από εσάς τι ήταν αυτός ο Όμηρος;
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Κύριε, κύριε!
ΦΛΩΡΑΣ: Ορίστε, δεσποινίς;
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Να πάω έξω;
(γελάνε όλες οι μαθήτριες)
ΦΛΩΡΑΣ: Να πας! Να ξαναπάς δηλαδή. Και μάλιστα καλά θα έκανες εκεί που μου λες ότι θέλεις να πας, να εγκατασταθείς μονίμως και να μην ξαναγυρίσεις!
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Γιατί, δηλαδή, κακό είναι; Δεν το καταλαβαίνω αυτό.
ΦΛΩΡΑΣ: Εμπρός, εμπρός! Πήγαινε και να μην ξαναγυρίσεις στην αίθουσα!
ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Είχα μια σκασίλα!
(γελάνε όλες οι μαθήτριες)
ΦΛΩΡΑΣ: Λοιπόν, τι λέγαμε; Α, ναι! Πατρίδα του Ομήρου ήταν η Ιωνία της Μικράς Ασίας. Επτά πόλεις διεκδικούν την καταγωγή του. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι ο Όμηρος γεννήθηκε στη Σμύρνη.
ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Κύριε;
ΦΛΩΡΑΣ: Ορίστε!
ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Σμυρνιός ήταν ο Όμηρος;
(γελάνε όλες οι μαθήτριες)
ΦΛΩΡΑΣ: Άκου να σου πω, κοπέλα μου, κι ακούστε κι εσείς οι άλλες. Το να μη θέλετε να μάθετε είναι δικαίωμά σας. Το να ξέρετε, όμως, να φέρεστε είναι υποχρέωσή σας. Την αμέλεια θα μπορούσα και να την συγχωρήσω. Στο κάτω κάτω τόσο σας κόβει, τόσο μπορείτε να μάθετε! Όσο δεν μπορώ να θυμώσω με μια κότα που δεν μπορεί να καταλάβει μαθηματικά, άλλο τόσο δεν μπορώ να θυμώσω και με σένα, κοπέλα μου, που δεν καταλαβαίνεις Όμηρο. Την απρέπεια, όμως, είμαι αποφασισμένος να την τσακίσω. Και μ’ αρέσει που η πρώτη πληροφορία που πήρα για σας είναι ότι είσαστε κορίτσια πλουσίων και μεγάλων οικογενειών. Σήκω απάνω εσύ!
ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Εγώ;
ΦΛΩΡΑΣ: Ναι, εσύ! Σήκω απάνω! Ορίστε! Καμαρώστε ένα κορίτσι μεγάλης οικογενείας! Μα, δεν μου λες κοπέλα μου; Ώσπου να σε φέρουνε σχολείο η ευγενής μητέρα σου και ο πλούσιος πατέρας σου, δεν φροντίσαν να σε μάθουν έστω και τους πιο στοιχειώδεις κοινωνικούς τρόπους, που απαραιτήτως πρέπει να έχει ένας άνθρωπος, όταν ζει ανάμεσα στους ανθρώπους; Κάτσε κάτω! Πριν με ρωτήσατε αν διδάσκω για πρώτη φορά. Ναι! Σε κορίτσια πλουσίων και μεγάλων οικογενειών πρώτη φορά διδάσκω. Έχω διδάξει όμως παιδιά φτωχών και ταπεινών οικογενειών. Έχω διδάξει σε νυχτερινά σχολεία παιδιά που ιδρωκοπάνε για το μεροκάματο, παιδιά που όλη μέρα κάνουν τους χαμάληδες και κουβάλανε στα σπίτια σας τα πλούσια αγαθά που παραγγέλνουν οι μπαμπάδες σας. Ε, λοιπόν! Αυτά τα παιδιά που ζούνε μέσα σε υγρά και σκοτεινά υπόγεια, αυτά τα χλωμά παιδιά που μελετάνε με ένα σπαρματσέτο απάνω σε κιβώτια και σε γκαζοτενεκέδες έχουν αγωγή και τρόπους που εσείς δεν μπορέσατε να αποκτήσετε μέσα στα πολυτελή σπίτια σας.
(χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα)
ΦΛΩΡΑΣ: Σταθείτε! Καθίστε όλες κάτω! Έχω να σας πω ακόμα κάτι. Αν θέλετε να τα πάμε καλά, όπως κι εγώ άλλωστε το θέλω, γιατί εδώ που ήρθα, ήρθα να σας μάθω λίγα γράμματα, και όχι να χάνω τις ώρες μου κατά το γελοίο τρόπο που εσείς θέλετε, αν θέλετε, λοιπόν, να τα πάμε καλά, πρέπει να αλλάξετε συνήθειες, τακτική και προπάντων τρόπους. Επωφεληθείτε από την ευκαιρία που σας δίνετε να μάθετε τον χρόνο αυτό, όσα δεν μπορέσατε να μάθετε στα δώδεκα μαθητικά σας χρόνια που τόσο άδικα σπαταλήσατε. Κέρδος δικό σας θα ναι, να μάθετε λίγα πράγματα που αύριο θα σας βοηθήσουν να μην γίνετε γελοίες, όταν θα βγείτε στον κόσμο. Πηγαίνετε!