Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
σουβλιζουν
| Ιλ. 16.517 | ...τυραννάει το λάβωμα· το μπράτσο μου σουβλίζουν | πόνοι δριμιοί, κι ουδέ ξεραίνεται,... |
σουν
| Ιλ. 3.46 | ...καρδιά καθόλου. | Και τέτοιος πού ᾽σουν πώς εμάζευες συντρόφους... |
| Ιλ. 8.283 | ...χαρά στον κύρη σου τον Τελαμώνα, πού ᾽σουν | κλεφτόγεννό του και σε ανάστησε στο... |
| Ιλ. 19.300 | ...κι ο θρήνος μου είναι αστέρευτος, πού ᾽σουν γλυκός κι εχάθης!» | Αυτά... |
| Οδ. 4.32 | ...μου μίλησες, μικρό παιδί σαν νά ᾽σουν . | Και μας συχνά μας φιλοκόνεψαν... |
| Οδ. 5.209 | ...το σπήλιο αυτό μαζί μου, | και θά ᾽σουν από πάνω αθάνατος, κι ας έχεις τόσο... |
| Οδ. 11.369 | ...τέχνη τώρα μας τα ιστόρησες, σαν νά ᾽σουν τραγουδάρης. | Μόν᾽ έλα τώρα, δώσε... |
| Οδ. 13.231 | ...μένα· σου προσπέφτω | θεός ως νά ᾽σουν . Είμαι ικέτης σου, τα γόνατά σου... |
| Οδ. 15.382 | ...γονιούς αφήνοντας, μικρό παιδάκι θά ᾽σουν ! | Μόν᾽ έλα τώρα, δώσε απόκριση, την... |
σουνα
| Οδ. 20.381 | ...αν να με ακούσεις θες ― και θά ᾽σουνα πολύ πιο κερδεμένος ― | τους ξένους... |
| Οδ. 22.349 | ...να τραγουδήσω ομπρός σου, | σαν νά ᾽σουνα θεός· μη μελετάς λοιπόν το χαλασμό... |
σουνιο
| Οδ. 3.278 | ...συσμίγει η αγάπη. | Μα σύντας στο άγιο Σούνιο φτάσαμε, στον κάβο της Αθήνας, | ο... |
σουρθει
| Οδ. 1.193 | ...του, στων αμπελιών τους όχτους, | σουρθεί ολημέρα κι απ᾽ τον κάματο τού ᾽χουν... |
σουριχτο
| Ιλ. 13.590 | ...μαυρόφλουδα κουκιά και τα ροβίθια | στο σουριχτό του ανέμου φύσημα, στου λιχνιστή τη... |
| Ιλ. 23.215 | ...πέλαγο, κι ασκώνουνταν το κύμα | στο σουριχτό τους φυσομάνημα· στην Τροία σα φτάσαν... |
σουρναν
| Ιλ. 22.465 | ...και τ᾽ άλογα με βιάση | στων Αχαιών τον σούρναν άσπλαχνα τα βαθουλά... |
σουρνει
| Ιλ. 3.242 | ...τις μπομπές και τα ντροπιάσματα που σούρνει τ᾽ όνομά μου.» | Είπε, μα εκείνους η... |
| Ιλ. 22.398 | ...τά ᾽δεσε στο αμάξι, αφήνοντας να σούρνει η κεφαλή του. | Κι απά στο αμάξι ανέβη·... |
| Ιλ. 24.417 | ...ολόγυρα το μνήμα δίχως σπλάχνος | τον σούρνει αλήθεια κάθε χάραμα, σύντας η αυγή... |
| Οδ. 17.217 | ...ένας αγύρτης, κοίτα, δεύτερο μαζί του σούρνει αγύρτη! | Όμοιος τον όμοιο! Τους... |
σουρνονται
| Ιλ. 5.442 | ...η φύτρα | μαθές με των θνητών, που σούρνονται στο χώμα, κάτεχέ το!» | Αυτά ειπε, κι... |
σουρνονταν
| Ιλ. 22.401 | ...που πρόθυμα πετάξαν. | Κι ως σούρνονταν , η σκόνη εφούντωνε· τα μαύρα τα... |
| Ιλ. 23.696 | ...όξω από τη σύναξη· τα πόδια του σουρνόνταν , | κι αίμα πηχτό ξερνούσε, κι έγερνε... |
| Ιλ. 24.510 | ...Εχτόρου, κι έκλαιγεν, ως σούρνονταν μπρος στου Αχιλλέα τα... |