Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
ολοκορμος
| Ιλ. 13.408 | ...από μέσα. | Πίσω απ᾽ αυτό εστριμώχτη ολόκορμος , και το χαλκό κοντάρι | περνά από πάνω... |
ολοκυκλο
| Ιλ. 11.61 | ...έστεκε μες στους πρώτους ο Έχτορας με ολόκυκλο σκουτάρι. | Πώς άστρο ξάφνου κακοσήμαδο... |
| Ιλ. 17.7 | ...στον Πάτροκλο αποδίπλα· | μπροστά τ᾽ ολόκυκλο σκουτάρι του και το κοντάρι... |
| Ιλ. 17.517 | ...πέτυχε μπροστά του του Άρητου τ᾽ ολόκυκλο σκουτάρι· | κι αυτό στο χτύπημα δεν... |
| Ιλ. 23.818 | ...εζυγώσαν. | Τον βρήκε ο μέγας Αίας στ᾽ ολόκυκλο σκουτάρι τότε, ωστόσο | δε φτάνει στο... |
ολολαμπρα
| Ιλ. 16.217 | ...αλογουρίσια κράνη | ψηλά τα κέρατα τα ολόλαμπρα · τόσο πυκνά αρμοδέναν. | Κι ομπρός απ᾽... |
ολολαμπρο
ολολευκη
| Ιλ. 15.316 | ...αντρειωμένα, | πολλά μεσοδρομίς, ολόλευκη πριν να γευτούνε σάρκα, | στη γη... |
| Οδ. 6.45 | ...πάνω βασιλεύει | γαλήνη ατέλειωτη, κι ολόλευκη φεγγοβολή τον λούζει. | Έτσι οι θεοί... |
ολομακρα
| Οδ. 9.147 | ...τό ᾽χαν ξεχωρίσει | μηδέ τα κύματα, που ολόμακρα καταγιαλού κυλούσαν, | ως τη στιγμή τα... |
ολομακρο
| Ιλ. 16.473 | ...ευτύς θαράπιο βρίσκει: | Το ολόμακρο σπαθί του ετράβηξε πλάι στο παχύ μερί... |
| Ιλ. 20.281 | ...στη γη· κι αυτός ξεφεύγοντας τ᾽ ολόμακρο κοντάρι | στάθη, και πίκρα εχύθη... |
| Ιλ. 21.67 | ...ως ο Αχιλλέας ο γαύρος άσκωνε τ᾽ ολόμακρο κοντάρι | να τον χτυπήσει, εκείνος... |
| Οδ. 10.439 | ...στιγμή στα φρένα | να σύρω το σπαθί τ᾽ ολόμακρο πλάι στο παχύ μερί μου | και να τον... |
| Οδ. 11.231 | ...λογισμό μου· | απ᾽ το παχύ μερί τ᾽ ολόμακρο ξεγύμνωσα σπαθί μου, | κι από το μαύρο... |
| Οδ. 19.448 | ...δυνατό κρατώντας χέρι του τ᾽ ολόμακρο κοντάρι | ψηλά, να τον χτυπήσει·... |
| Οδ. 24.147 | ...ανάγκη. | Μα μόλις ύφανε και ξέπλυνε τ᾽ ολόμακρο πανί της | και τό ᾽δειξε, έτσι που... |
ολομαυρη
| Οδ. 10.527 | ...τα πλήθη πρώτα, | μια προβατίνα σφάξε ολόμαυρη κι έναν κριγιό, στα σκότη | γυρνώντας... |
ολομαυρο
| Ιλ. 20.470 | ...το σπαθί του, | κι όξω το σκώτι εχύθη· ολόμαυρο το γαίμα πλημμυρίζει | τον κόρφο... |
ολομεμιας
| Ιλ. 8.45 | ...βιτσιά γοργά στ᾽ αλόγατα, που ολομεμιάς πετάξαν | προθυμερά, στη γης ανάμεσα... |