Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
ξαφηγηθηκα
| Οδ. 17.122 | ...είχε φερμένο ανάγκη. | Κι όπως εγώ του ξαφηγήθηκα την πάσα αλήθεια τότε, | εκείνος τέτοια... |
ξαφηγιεσαι
| Οδ. 23.62 | ...δεν είναι ο λόγος σου κι αυτά που ξαφηγιέσαι · | κάποιος αθάνατος θα σκότωσε τους... |
ξαφνιασμενοι
| Οδ. 17.367 | ...ήτανε ζητιάνος από χρόνια. | Κι εκείνοι ξαφνιασμένοι τού ᾽διναν από συμπόνια κάτι | κι... |
ξαφνιαστηκαν
| Οδ. 21.123 | ...δουλειές, μα τα καλόστησε, και ξαφνιαστήκαν όλοι. | Κι ως στο κατώφλι πήε και... |
ξαφνιαστηκε
| Ιλ. 3.398 | ...μάργελα κι απ᾽ των ματιών τη φλόγα, | ξαφνιάστηκε , κι ευτύς της μίλησε κι απηλογιά τής... |
ξαφνιαστηκεν
| Ιλ. 9.193 | ...τραβούσε― | κι ομπρός του στάθηκαν. Ξαφνιάστηκεν εκείνος και πετάχτη | απ᾽ το σκαμνί που... |
ξαφνιζουμαι
| Οδ. 23.175 | ...κι ουδέ αψηφώ κανένα | κι ουδέ ξαφνίζουμαι · τη θύμηση κρατώ πώς ήσουν... |
ξαφνικα
| Ιλ. 24.352 | ...στους κάμπους το σκοτάδι. | Και ξαφνικά θωρεί που εσίμωνε και ξεχωρίζει ο... |
| Οδ. 1.410 | ...έσπρωξε δικιά του ανάγκη μόνο; | Πώς ξαφνικά πετάχτη κι έφυγε, χωρίς να... |
ξαφνικο
| Οδ. 12.287 | ...θα γινόταν να ξεφύγουμε τον ξαφνικό χαμό μας, | τυχόν αν άγριο ανεμοτάραχο... |
ξαφνου
| Ιλ. 2.147 | ...στην ορμή τους. | Κι όπως πονέντες ξάφνου ασκώνεται δριμύς, και το... |
| Ιλ. 2.453 | ...γι᾽ άσωστους αγώνες και πολέμους. | Και ξάφνου πιο γλυκός ο πόλεμος τους φάνη τώρα... |
| Ιλ. 3.10 | ...ψηλά στο ακρόβουνο ξεχύνει αντάρα ξάφνου , | κακιά για τους βοσκούς, μα πιο... |
| Ιλ. 3.33 | ...του, του Χάρου να ξεφύγει. | Πώς φίδι ξάφνου ομπρός του βλέποντας κανείς... |
| Ιλ. 4.124 | ...το γυριστό ετεντώθηκε τρανό δοξάρι, ξάφνου | στριγγόν αφήκε αχό, καμπάνισε κι η... |
| Ιλ. 4.275 | ...σα σύγνεφο η πεζούρα. | Κι όπως γιδάρης ξάφνου σύγνεφο ξανοίγει από τη... |
| Ιλ. 5.91 | ...τον σταματούν περβόλια, | ξάφνου ως χυθεί, σαν παίρνει απάνωθε και... |
| Ιλ. 5.487 | ...τα βρόχια τ᾽ άρπαγα μήπως πιαστείτε ξάφνου , | και γίνετε όλοι των αντίμαχων... |
| Ιλ. 6.53 | ...τον πάει στ᾽ αργίτικα άρμενα, πετάχτη ξάφνου ομπρός του | γοργοτρεχάτος ο... |
| Ιλ. 6.506 | ...τρέχοντας με γρήγορα ποδάρια. | Πώς ξάφνου το άτι, που ξαπόστασε και χόρτασε... |