Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
ασταματητα
| Ιλ. 13.141 | ...το δάσο, | και τρέχει σίγουρα, ασταμάτητα , στον κάμπο ώσπου να φτάσει, | και... |
| Ιλ. 18.211 | ...ο γήλιος, τότε | φωτιές ανάβουν ασταμάτητα , κι η λάμψη ξεπετιέται | κι ανηφοράει... |
| Οδ. 16.16 | ...μάτια, | στα δυο τα χέρια, κι ασταμάτητα τα κλάματα τον πήραν. | Ένας πατέρας... |
ασταχοσκοινα
| Ιλ. 18.553 | ...χώμα αράδα αράδα, | κι άλλα τα δέναν με ασταχόσκοινα γερά οι δεματιαστάδες· | κι ήτανε τρεις... |
ασταχυα
| Ιλ. 19.222 | ...γύρα το δρεπάνι του τα θερισμένα αστάχυα · | κι είναι η σοδειά σου κακορίζικη,... |
αστερατα
| Ιλ. 5.769 | ...στη γης ανάμεσα και στ᾽ αστεράτα ουράνια. | Όσο το μάτι ενούς που... |
| Ιλ. 8.46 | ...στη γης ανάμεσα και στ᾽ αστεράτα ουράνια. | Φτάνει στην Ίδα την... |
| Ιλ. 19.128 | ...μη γυρίσει πα στον Όλυμπο και στ᾽ αστεράτα ουράνια | ποτέ πια η Τύφλα, που... |
| Ιλ. 19.130 | ...ειπε, και στριφογυρνώντας την απ᾽ τ᾽ αστεράτα ουράνια | τη ρίχνει, κι έτσι εκείνη... |
| Οδ. 11.17 | ...σαν παίρνει τον ανήφορο προς τ᾽ αστεράτα ουράνια, | μηδέ σα στρέφει απ᾽ τα... |
| Οδ. 20.113 | ...και τους θνητούς ορίζεις, | απ᾽ τ᾽ αστεράτα ουράνια βρόντηξες βαριά, και γύρα... |
αστερευτα
| Ιλ. 24.9 | ...στο νου του εκλωθογύριζε κι αστέρευτα θρηνούσε, | πα στο πλευρό τη μια... |
αστερευτες
| Οδ. 13.109 | ...που τα βλέπεις· | και βρυσομάνες έχει αστέρευτες . Από τις δυο μπασιές του | τη βορεινή... |
| Οδ. 13.247 | ...και δέντρα μύρια | προκόβουν, και πηγές αστέρευτες ποτίζουν τα κοπάδια. | Γι᾽ αυτό κι η... |
αστερευτος
| Ιλ. 19.300 | ...μέσα. | Γι᾽ αυτό κι ο θρήνος μου είναι αστέρευτος , πού ᾽σουν γλυκός κι... |
αστερι
| Ιλ. 6.401 | ...του Εχτόρου το μονάκριβο, πανώριο σαν αστέρι · | Σκαμάντριο τό ᾽κραζε ο πατέρας του... |
| Ιλ. 22.26 | ...τον αντίκρισε, να λάμπει σαν το αστέρι , | που αργά το καλοκαίρι ασκώνεται,... |
| Ιλ. 22.318 | ...τ᾽ ομορφότερο ψηλά στα ουράνια αστέρι · | παρόμοια ο κοφτερός στραφτάλιζε... |
| Ιλ. 23.226 | Το αστέρι της αυγής επρόβαινε το φως στη γη... |
αστερια
| Ιλ. 10.252 | ...κι η χαραυγή σιμώνει· | γείραν τ᾽ αστέρια πια και πέρασε το πιο πολύ της... |
| Ιλ. 18.485 | ...τ᾽ ολόγιομο φεγγάρι, | κι όλα τ᾽ αστέρια , ως στεφανώνουνε τον ουρανό... |
αστεριδα
| Οδ. 4.845 | ...Σάμη στέκει η απόγκρεμη― θωρείς, την Αστερίδα , | όχι τρανή, με καλολίμανους,... |