Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Λημματικός τύπος: "θ᾽"
- ΑΙΣΧ Αγ 67κάμακος θήσων Δαναοῖσιν Τρωσὶ θ᾽ ὁμοίως. ἔστι δ᾽ ὅπῃ νῦν ἐστι· τελεῖται δ᾽ εἰς
- ΑΙΣΧ Αγ 79/80ἰσόπρεσβυς, ἄρης δ᾽ οὐκ ἔνι χώρᾳ, τό θ᾽ ὑπεργήρων, φυλλάδος ἤδη κατακαρφομένης,
- ΑΙΣΧ Αγ 215παυσανέμου γὰρ θυσίας παρθενίου θ᾽ αἵματος ὀργᾷ περιόργως· ἀπὸ δ᾽ αὐδᾷ |
- ΑΙΣΧ Επτ 454πρὶν ἐμὸν εἰσθορεῖν δόμον πωλικῶν θ᾽ ἑδωλίων ὑπερκόπῳ | 455
- ΑΙΣΧ Πρ 463ζεύγλησι δουλεύοντα σάγμασίν θ᾽ ὅπως θνητοῖς μεγίστων διάδοχοι μοχθημάτων |
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 533καὶ τοῦ τόνου οὐκέτ᾽ ἐνόντος τῶν θ᾽ ἁρμονιῶν διαχασκουσῶν· ἀλλὰ γέρων ὢν περιέρρει,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 556μισθοφόροι τριήρεις, μειρακίων θ᾽ ἅμιλλα λαμ- πρυνομένων ἐν ἅρμασιν |
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 584σῶν πολέμῳ τε καὶ ποη- ταῖς δυνάμει θ᾽ ὑπερφερού- σης μεδέουσα χώρας, | 585
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 306οὐρανίοις τε θεοῖς δωρήματα, ναοί θ᾽ ὑψερεφεῖς καὶ ἀγάλματα, καὶ πρόσοδοι
- ΒΑΚΧ Παιαν 4.80δ᾽ ἐρατῶν βρίθοντ᾽ ἀγυιαί, παιδικοί θ᾽ ὕμνοι φλέγονται.
- ΕΥΡ Βακχ 406ται θνατοῖσιν Ἔρωτες, Πάφον, θ᾽ ἃν ἑκατόστομοι βαρβάρου ποταμοῦ ῥοαὶ |
- ΕΥΡ Βακχ 409καρπίζουσιν ἄνομβροι, οὗ θ᾽ ἁ καλλιστευομένα Πιερία, μούσειος ἕδρα, | 410
- ΕΥΡ Βακχ 1047τε κἀγώ (δεσπότῃ γὰρ εἱπόμην) ξένος θ᾽ ὃς ἡμῖν πομπὸς ἦν θεωρίας. πρῶτον μὲν
- ΕΥΡ Βακχ 1092δρομήμασι μήτηρ Ἀγαύη σύγγονοί θ᾽ ὁμόσποροι} πᾶσαί τε βάκχαι, διὰ δὲ χειμάρρου
- ΕΥΡ Μηδ 253σὲ κἄμ᾽ ἥκει λόγος· σοὶ μὲν πόλις θ᾽ ἥδ᾽ ἐστὶ καὶ πατρὸς δόμοι βίου τ᾽ ὄνησις
- ΕΥΡ Φοιν 499εἰ πᾶσι ταὐτὸ καλὸν ἔφυ σοφὸν θ᾽ ἅμα, οὐκ ἦν ἂν ἀμφίλεκτος ἀνθρώποις ἔρις· | 500
- ΕΥΡ Φοιν 540πολέμιον καθίσταται τοὔλασσον ἐχθρᾶς θ᾽ ἡμέρας κατάρχεται. καὶ γὰρ μέτρ᾽
- ΗΣ Θεογ 2Ἑλικωνιάδων ἀρχώμεθ᾽ ἀείδειν, αἵ θ᾽ Ἑλικῶνος ἔχουσιν ὄρος μέγα τε ζάθεόν τε καί
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 15.115δὲ μύρω χρύσει᾽ ἀλάβαστρα, εἴδατά θ᾽ ὅσσα γυναῖκες ἐπὶ πλαθάνω πονέονται ἄνθεα
- ΚΡΙΤ Σισ απ 19.2ἀνθρώπων βίος καὶ θηριώδης ἰσχύος θ᾽ ὑπηρέτης, ὅτ᾽ οὐδὲν ἆθλον οὔτε τοῖς
- ΚΡΙΤ Σισ απ 19.7ἵνα δίκη τύραννος ᾖ ‹x–υ–x› τήν θ᾽ ὕβριν δούλην ἔχῃ· ἐζημιοῦτο δ᾽ εἴ τις
- ΚΡΙΤ Σισ απ 19.36λαμπρὸς ἀστέρος στείχει μύδρος ὅ θ᾽ ὑγρὸς εἰς γῆν ὄμβρος ἐκπορεύεται. τοίους
- ΜΟΣΧ Ευρ 91ἔρως γένετ᾽ ἐγγὺς ἱκέσθαι ψαῦσαί θ᾽ ἱμερτοῖο βοὸς τοῦ τ᾽ ἄμβροτος ὀδμή τηλόθι
- ΟΜ Ιλ 18.486τ᾽ οὐρανὸς ἐστεφάνωται, Πληϊάδας θ᾽ Ὑάδας τε τό τε σθένος Ὠρίωνος Ἄρκτον θ᾽, ἣν
- ΟΜ Ιλ 18.487Ὑάδας τε τό τε σθένος Ὠρίωνος Ἄρκτον θ᾽, ἣν καὶ Ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, ἥ
- ΟΜ Ιλ 21.253ἔχων μέλανος, τοῦ θηρητῆρος, ὅς θ᾽ ἅμα κάρτιστός τε καὶ ὤκιστος πετεηνῶν· τῷ
- ΟΜ Ιλ 6.465καλύπτοι, πρίν γέ τι σῆς τε βοῆς σοῦ θ᾽ ἑλκηθμοῖο πυθέσθαι.» ὣς εἰπὼν οὗ παιδὸς
- ΟΜ Οδ 10.506νηῒ μελέσθω, ἱστὸν δὲ στήσας ἀνά θ᾽ ἱστία λευκὰ πετάσσας ἧσθαι· τὴν δέ κέ τοι
- ΟΜ Οδ 10.514Πυριφλεγέθων τε ῥέουσι Κώκυτός θ᾽, ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ, πέτρη τε
- ΟΜ Οδ 10.540ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου νόστον θ᾽, ὡς ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα.» ὣς ἔφατ᾽,
- ΟΜ Οδ 11.469καὶ ἀμύμονος Ἀντιλόχοιο Αἴαντός θ᾽, ὃς ἄριστος ἔην εἶδός τε δέμας τε τῶν ἄλλων
- ΟΜ Οδ 5.456δὲ κήκιε πολλὴ ἂν στόμα τε ῥῖνάς θ᾽· ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἄπνευστος καὶ ἄναυδος κεῖτ᾽
- ΟμΥμν 3.145πρώονες ἄκροι ὑψηλῶν ὀρέων, ποταμοί θ᾽ ἅλα δὲ προρέοντες· ἀλλὰ σὺ Δήλῳ Φοῖβε
- ΠΙΝΔ Πυθ 1.18πολυώνυμον ἄντρον· νῦν γε μάν ταί θ᾽ ὑπὲρ Κύμας ἁλιερκέες ὄχθαι Σικελία τ᾽
- ΣΟΦ Αι 687τελεῖσθαι τοὐμὸν ὧν ἐρᾷ κέαρ. ὑμεῖς θ᾽, ἑταῖροι, ταὐτὰ τῇδέ μοι τάδε τιμᾶτε,
- ΣΟΦ Αντ 350θηρὸς ὀρεσσιβάτα, λασιαύχενά θ᾽ ἵππον ὀχμάζεται ἀμφὶ λόφον ζυγῷ |
- ΣΤΡΑΤΩΝ Φοιν απ 1.37οὐχὶ λαικάσει, ἐρεῖς σαφέστερον θ᾽ ὃ βούλει μοι λέγειν;» «ἀτάσθαλός γ᾽ εἶ,
- ΧΑΙΡ Οιν απ 14.14μελανόφυλλα συγκλῶσαι πτερὰ κρόκον θ᾽, ὃς ἡλιῶδες εἰς ὑφάσματα πέπλων σκιᾶς
