Εξώφυλλο

Ανθολογίες

Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη

Αποτελέσματα για: ""

Βρέθηκαν 24.870 λημματικοί τύποι [1 - 20]
᾽γώ (2)
ΑΙΣΧ Πρ 440τοῖς νέοις τούτοις γέρα τίς ἄλλος ἢ ᾽γὼ παντελῶς διώρισεν; ἀλλ᾽ αὐτὰ σιγῶ, καὶ
ΗΡΩΔ Μιμ 3.31δὲ δὴ καὶ ρῆσιν οἶα παιδίσκον ἢ ᾽γώ μιν εἰπεῖν ἢ ὀ πατὴρ ἀνώγωμεν, γέρων ἀνὴρ
᾽θέλοιεν (1)
ΘΟΥΚ 2.51.5[2.51.5] εἴτε γὰρ μὴ ᾽θέλοιεν δεδιότες ἀλλήλοις προσιέναι, ἀπώλλυντο ἐρῆμοι,
᾽κ (1)
ΣΟΦ ΟΤ 1075ᾄξασα λύπης ἡ γυνή; δέδοιχ᾽ ὅπως μὴ ᾽κ τῆς σιωπῆς τῆσδ᾽ ἀναρρήξει κακά. ὁποῖα
᾽κεῖνά (1)
ΠΛ Πολ 516dκαὶ ὁτιοῦν ἂν πεπονθέναι μᾶλλον ἢ ᾽κεῖνά τε δοξάζειν καὶ ἐκείνως ζῆν;
᾽κκλέπτουσι (1)
ΑΡΙΣΤΟΦ Αχ 525ἰόντες Μεγαράδε νεανίαι ᾽κκλέπτουσι μεθυσοκότταβοι· κᾆθ᾽ οἱ Μεγαρῆς ὀδύναις
᾽κμαθεῖν (1)
ΣΟΦ ΟΤ 1085ἐξέλθοιμ᾽ ἔτι ποτ᾽ ἄλλος, ὥστε μὴ ᾽κμαθεῖν τοὐμὸν γένος.
᾽κύρει (1)
ΣΟΦ ΟΤ 985ταῦτ᾽ ἂν ἐξείρητό σοι, εἰ μὴ ᾽κύρει ζῶσ᾽ ἡ τεκοῦσα· νῦν δ᾽ ἐπεὶ ζῇ, πᾶσ᾽
᾽λεγον (1)
ΜΕΝ Δυσκ 511ἐλθὼν λάβοι φράσαις ἄν; οὐκ ἐγὼ ᾽λεγον; ἔτι μοι λαλήσεις; ||
᾽λθοι (1)
ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 267ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽, ἀπόλοιτο καὶ μὴ ᾽λθοι φέρων. οὗτος. ||
᾽μέ (1)
ΗΡΩΔ Μιμ 3.78ἔς μ᾽ ἐνφορῆσαι; μὴ ᾽μέ, τήνδε δ᾽ εἰρώτα. τατα‹ῖ›, κόσας μοι δώσετ᾽; ||
᾽μοῦ (1)
ΣΟΦ Ηλ 101τούτων οἶκτος ἀπ᾽ ἄλλης ἢ ᾽μοῦ φέρεται, σοῦ, πάτερ, οὕτως αἰκῶς οἰκτρῶς τε
᾽ξ (1)
ΣΟΦ ΟΤ 970πόθῳ κατέφθιθ᾽· οὕτω δ᾽ ἂν θανὼν εἴη ᾽ξ ἐμοῦ. τὰ δ᾽ οὖν προδόντα συλλαβὼν
᾽ξεγερθῇ (1)
ΕΥΡ Κυκλ 627οὐδὲ χρέμπτεσθαί τινα, ὡς μὴ ᾽ξεγερθῇ τὸ κακόν, ἔστ᾽ ἂν ὄμματος ὄψις Κύκλωπος
᾽ξελέτω (1)
ΕΥΡ Κυκλ 617ἴτω Μάρων, πρασσέτω, μαινομένου ᾽ξελέτω βλέφαρον Κύκλωπος, ὡς πίῃ κακῶς. |
᾽πείνων (1)
ΑΡΙΣΤΟΦ Αχ 535ἐντεῦθεν οἱ Μεγαρῆς, ὅτε δὴ ᾽πείνων βάδην, Λακεδαιμονίων ἐδέοντο τὸ ψήφισμ᾽
᾽πί (2)
ΕΥΡ Κυκλ 603ἐλθὲ θηρὶ τῷ θεοστυγεῖ, καὶ μὴ ᾽πὶ καλλίστοισι Τρωϊκοῖς πόνοις αὐτόν τε ναύτας
ΕΥΡ Φοιν 526χρεών. οὐκ εὖ λέγειν χρὴ μὴ ᾽πὶ τοῖς ἔργοις καλοῖς· οὐ γὰρ καλὸν τοῦτ᾽, ἀλλὰ τῇ
᾽πιδεύης (1)
ΛΟΓΓΙΝ ΠΥψους 10.2δὲ ποίας ἔμμι· τεθνάκην δ᾽ ὀλίγου ᾽πιδεύης φαίνομ᾽ ‹ἔμ᾽ αὔτᾳ·› ἀλλὰ πὰν
᾽ς (2)
ΕΖΕΚ Εξαγ 69θρόνον μέγαν τιν᾽ εἶναι μέχρι ᾽ς οὐρανοῦ πτύχας, ἐν τῷ καθῆσθαι φῶτα γενναῖόν
ΣΑΠΦΩ απ 16.9τὸν [πανάρ]ιστον καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων
᾽στί (1)
ΜΕΝ Επιτρ 354πάντα τὰ συνεκκείμενα τοῦ παιδίου ᾽στί. τοῦτο γινώσκω. καλῶς· |
᾽στιν (2)
ΕΥΡ Βακχ 501πλησίον παρὼν ὁρᾷ. καὶ ποῦ ᾽στιν; οὐ γὰρ φανερὸς ὄμμασίν γ᾽ ἐμοῖς. παρ᾽ ἐμοί·
ΕΥΡ Φοιν 548καὶ †τῷδ᾽ ἀπονεῖμαι†; κᾆτα ποῦ ᾽στιν ἡ δίκη; τί τὴν τυραννίδ᾽, ἀδικίαν