Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
Λημματικός τύπος: "τ᾽"
- ΑΙΣΧ Αγ 12εὖτ᾽ ἂν δὲ νυκτίπλαγκτον ἔνδροσόν τ᾽ ἔχων εὐνὴν ὀνείροις οὐκ ἐπισκοπουμένην |
- ΑΙΣΧ Αγ 31φρυκτὸς ἀγγέλ‹λ›ων πρέπει· αὐτός τ᾽ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι. τὰ δεσποτῶν γὰρ
- ΑΙΣΧ Αγ 65κονίασιν ἐρειδομένου διακναιομένης τ᾽ ἐν προτελείοις κάμακος θήσων Δαναοῖσιν |
- ΑΙΣΧ Αγ 89/90ὑπάτων, χθονίων, τῶν τε θυραίων τῶν τ᾽ ἀγοραίων, βωμοὶ δώροισ‹ι› φλέγονται· |
- ΑΙΣΧ Αγ 115βασιλεῦσι νε- ῶν, ὁ κελαινὸς ὅ τ᾽ ἐξόπιν ἀργᾶς, φανέντες ἴκταρ μελάθρων χερὸς
- ΑΙΣΧ Αγ 124/5μαχίμους ἐδάη λαγοδαίτας πομπούς τ᾽ ἀρχάς· οὕτω δ᾽ εἶπε τερᾴζων· «χρόνῳ μὲν
- ΑΙΣΧ Αγ 142ἀέπτοις μαλερῶν ‹λε›όντων πάντων τ᾽ ἀγρονόμων φιλομάστοις θηρῶν ὀβρικάλοισι
- ΑΙΣΧ Αγ 238φθόγγον ἀραῖον οἴκοις, βίᾳ χαλινῶν τ᾽ ἀναύδῳ μένει. κρόκου βαφὰς δ᾽ εἰς πέδον
- ΑΙΣΧ Αγ 303δ᾽ ὑπὲρ Γοργῶπιν ἔσκηψεν φάος, ὄρος τ᾽ ἐπ᾽ Αἰγίπλαγκτον ἐξικνούμενον ὤτρυνε
- ΑΙΣΧ Επτ 376ἂν εἰδὼς εὖ τὰ τῶν ἐναντίων, ὥς τ᾽ ἐν πύλαις ἕκαστος εἴληχεν πάλον. Τυδεὺς μὲν
- ΑΙΣΧ Επτ 399γίγνεται τὰ σήματα· λόφοι δὲ κώδων τ᾽ οὐ δάκνουσ᾽ ἄνευ δορός, καὶ νύκτα ταύτην
- ΑΙΣΧ Επτ 405τόδε γένοιτ᾽ ἂν ὀρθῶς ἐνδίκως τ᾽ ἐπώνυμον, καὐτὸς κατ᾽ αὐτοῦ τήνδ᾽ ὕβριν
- ΑΙΣΧ Επτ 450προστατηρίας Ἀρτέμιδος εὐνοίασι σὺν τ᾽ ἄλλοις θεοῖς. λέγ᾽ ἄλλον ἄλλαις ἐν
- ΑΙΣΧ Επτ 581ἔργον καὶ θεοῖσι προσφιλὲς καλόν τ᾽ ἀκοῦσαι καὶ λέγειν μεθυστέροις, πόλιν
- ΑΙΣΧ Επτ 648καὶ πόλιν ἕξει πατρῴαν δωμάτων τ᾽ ἐπιστροφάς». τοιαῦτ᾽ ἐκείνων ἐστὶ
- ΑΙΣΧ Επτ 674ἄλλος μᾶλλον ἐνδικώτερος; ἄρχοντί τ᾽ ἄρχων καὶ κασιγνήτῳ κάσις, ἐχθρὸς ξὺν
- ΑΙΣΧ Πρ 465μοχθημάτων γένοινθ᾽, ὑφ᾽ ἅρμά τ᾽ ἤγαγον φιληνίους ἵππους, ἄγαλμα τῆς
- ΑΛΚΜ απ 1.55χρυσὸς [ὡ]ς ἀκήρατος· τό τ᾽ ἀργύριον πρόσωπον, διαφάδαν τί τοι λέγω; |
- ΑΛΚΜ απ 1.76καὶ ποτιγλέποι Φίλυλλα Δαμαρ[έ]τα τ᾽ ἐρατά τε Fιανθεμίς· ἀλλ᾽ Ἁγησιχόρα με
- ΑΛΚΜ απ 89.3πρώονές τε καὶ χαράδραι φῦλά τ᾽ ἑρπέτ᾽ ὅσα τρέφει μέλαινα γαῖα θῆρές τ᾽
- ΑΛΚΜ απ 89.4ἑρπέτ᾽ ὅσα τρέφει μέλαινα γαῖα θῆρές τ᾽ ὀρεσκῷοι καὶ γένος μελισσᾶν καὶ κνώδαλ᾽
- ΑΝΤΙΦ 6.15ἣν οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ οὔτ᾽ ἄλλος οὐδεὶς οἷός τ᾽ ἂν εἴη ἀποτρέψαι μὴ οὐ γενέσθαι ἥντινα
- ΑΝΤΙΦ ΣΟΦ απ 44A.5ἄν τις εὕροι πολέμια τῇ φύσει· ἔνι τ᾽ ἐν αὐτοῖς ἀλγύνεσθαί τε μᾶλλον, ἐξὸν
- ΑΝΤΙΦΑΝ Ποιησ απ 189.12δ᾽ Ἄδραστος εὐθέως ἥξει πάλιν τ᾽ ἄπεισι –ῡ –υ – ‹ἔπει›θ᾽ ὅταν μηδὲν δύνωντ᾽
- ΑΠΟΛΛ ΡΟΔ 958ὃς δ᾽ ἤτοι καλὸς μὲν ἀρίζηλός τ᾽ ἐσιδέσθαι ἀντέλλει, μήλοισι δ᾽ ἐν ἄσπετον ἧκεν
- ΑΡΙΣΤ Ουρ 296a30-35φέρεται πρὸς τὸ μέσον. διόπερ οὐχ οἷόν τ᾽ ἀΐδιον εἶναι, βίαιόν γ᾽ οὖσαν καὶ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Αχ 504λέγω. αὐτοὶ γάρ ἐσμεν οὑπὶ Ληναίῳ τ᾽ ἀγών, κοὔπω ξένοι πάρεισιν· οὔτε γὰρ φόροι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 590Νίκην, ἣ χορικῶν ἐστιν ἑταίρα τοῖς τ᾽ ἐχθροῖσι μεθ᾽ ἡμῶν στασιάζει. νῦν οὖν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 604οὐκ ἐλᾷς, ὦ σαμφόρα;» ἐξεπήδων τ᾽ εἰς Κόρινθον· εἶτα δ᾽ οἱ νεώτατοι ταῖς ὁπλαῖς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 282τηλεφανεῖς σκοπιὰς ἀφορώμεθα καρπούς τ᾽ ἀρδομέναν ἱερὰν χθόνα καὶ ποταμῶν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 311παντοδαπαῖσιν ὥραις, ἦρί τ᾽ ἐπερχομένῳ Βρομία χάρις εὐκελάδων τε χορῶν
- ΒΑΚΧ Διθ 17.95ἥρως θόρεν πόντονδε, κα- τὰ λειρίων τ᾽ ὀμμάτων δά- κρυ χέον, βαρεῖαν
- ΒΑΚΧ Διθ 17.113ἀμφέβαλεν ἀϊόνα πορφυρέαν, κόμαισί τ᾽ ἐπέθηκεν οὔλαις ἀμεμφέα πλόκον, |
- ΒΑΚΧ Παιαν 4.64μελιγλώσσων ἀοιδᾶν ἄνθεα δαιδαλέων τ᾽ ἐπὶ βωμῶν θεοῖσιν αἴθεσθαι βοῶν ξανθᾷ
- ΒΑΚΧ Παιαν 4.72ἔγχεα τε λογχωτὰ ξίφεα τ᾽ ἀμφάκεα δάμναται εὐρώς. (–υ– – –υ– – –υ– |
- ΓΡΗΓ ΝΑΖ ΕπηΗθ 16.21ἡ πάτρη δέ, βέρεθρον ἑόν· ξενίη δέ τ᾽ ὄνειδος. πάντα μόγος θνητοῖς τἀνθάδε.
- ΔΗΜ 4.35γίγνεσθαι, ἄν τε δεινοὶ λάχωσιν ἄν τ᾽ ἰδιῶται οἱ τούτων ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι,
- ΔΗΜ 4.37οἰόμεθ᾽ ἡμῖν ὑπάρχειν, οὐδὲν οἷαί τ᾽ οὖσαι ποιεῖν ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν καιρῶν
- ΕΜΠ απ 17.19γαῖα καὶ ἠέρος ἄπλετον ὕψος, Νεῖκός τ᾽ οὐλόμενον δίχα τῶν, ἀτάλαντον ἁπάντῃ,
- ΕΜΠ απ 57.3βραχίονες εὔνιδες ὤμων, ὄμματά τ᾽ οἶ᾽ ἐπλανᾶτο πενητεύοντα μετώπων. αὐτὰρ ἐπεὶ
- ΕΥΡ Βακχ 380θιασεύειν τε χοροῖς μετά τ᾽ αὐλοῦ γελάσαι ἀποπαῦσαί τε μερίμνας, |
- ΕΥΡ Βακχ 387ἀχαλίνων στομάτων [αντ. α΄] ἀνόμου τ᾽ ἀφροσύνας τὸ τέλος δυστυχία· |
- ΕΥΡ Βακχ 497τόνδε Διονύσῳ φορῶ. εἱρκταῖσί τ᾽ ἔνδον σῶμα σὸν φυλάξομεν. λύσει μ᾽ ὁ δαίμων
- ΕΥΡ Βακχ 1042τίνι μόρῳ θνῄσκει ἄδικος ἄδικά τ᾽ ἐκπορίζων ἀνήρ; ἐπεὶ θεράπνας τῆσδε Θηβαίας
- ΕΥΡ Βακχ 1049μὲν οὖν ποιηρὸν ἵζομεν νάπος, τά τ᾽ ἐκ ποδῶν σιγηλὰ καὶ γλώσσης ἄπο σῴζοντες,
- ΕΥΡ Βακχ 1080«ὦ νεάνιδες, ἄγω τὸν ὑμᾶς κἀμὲ τἀμά τ᾽ ὄργια γέλων τιθέμενον· ἀλλὰ τιμωρεῖσθέ
- ΕΥΡ Βακχ 1094βάκχαι, διὰ δὲ χειμάρρου νάπης ἀγμῶν τ᾽ ἐπήδων θεοῦ πνοαῖσιν ἐμμανεῖς. ὡς δ᾽
- ΕΥΡ Βακχ 1098ἀντίπυργον ἐπιβᾶσαι πέτραν, ὄζοισί τ᾽ ἐλατίνοισιν ἠκοντίζετο, ἄλλαι δὲ θύρσους
- ΕΥΡ Βακχ 1130ἐξηργάζετο ῥηγνῦσα σάρκας, Αὐτονόη τ᾽ ὄχλος τε πᾶς ἐπεῖχε βακχῶν· ἦν δὲ πᾶσ᾽
- ΕΥΡ Ικ 433ἴσον. γεγραμμένων δὲ τῶν νόμων ὅ τ᾽ ἀσθενὴς ὁ πλούσιός τε τὴν δίκην ἴσην ἔχει, |
