Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

Καθαρισμός

Αναζήτηση ΑΕ λέξεων

Επιλογές αναζήτησης

Λέξη: "δ᾽"

Βρέθηκαν 21.283 εμφανίσεις [1 - 50]
ΑΙΣΧ Αγ 16 βεβαίως βλέφαρα συμβαλεῖν ὕπνῳ— | ὅταν δ᾽ ἀείδειν ἢ μινύρεσθαι δοκῶ, | ὕπνου τόδ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 20 τὰ πρόσθ᾽ ἄριστα διαπονουμένου. | νῦν δ᾽ εὐτυχὴς γένοιτ᾽ ἀπαλλαγὴ πόνων
ΑΙΣΧ Αγ 34 βαλούσης τῆσδέ μοι φρυκτωρίας. | γένοιτο δ᾽ οὖν μολόντος εὐφιλῆ χέρα | ἄνακτος
ΑΙΣΧ Αγ 36 ἄνακτος οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί. | τὰ δ᾽ ἄλλα σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας
ΑΙΣΧ Αγ 37 βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας | βέβηκεν· οἶκος δ᾽ αὐτός, εἰ φθογγὴν λάβοι, | σαφέστατ᾽ ἂν
ΑΙΣΧ Αγ 55 πόνον ὀρταλίχων ὀλέσαντες· | ὕπατος δ᾽ ἀίων ἤ τις Ἀπόλλων | ἢ Πὰν ἢ Ζεὺς οἰωνόθροον
ΑΙΣΧ Αγ 60 πέμπει παραβᾶσιν Ἐρινύν. | οὕτω δ᾽ Ἀτρέως παῖδας ὁ κρείσσων | ἐπ᾽ Ἀλεξάνδρῳ πέμπει
ΑΙΣΧ Αγ 67 θήσων Δαναοῖσιν | Τρωσί θ᾽ ὁμοίως. ἔστι δ᾽ ὅπη νῦν | ἔστι· τελεῖται δ᾽ ἐς τὸ
ΑΙΣΧ Αγ 68 ὁμοίως. ἔστι δ᾽ ὅπη νῦν | ἔστι· τελεῖται δ᾽ ἐς τὸ πεπρωμένον· | οὔθ᾽ ὑποκαίων οὔτ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 72 ὀργὰς ἀτενεῖς παραθέλξει. | ἡμεῖς δ᾽ ἀτίται σαρκὶ παλαιᾷ | τῆς τότ᾽ ἀρωγῆς
ΑΙΣΧ Αγ 78 ἐντὸς ἀνᾴσσων | ἰσόπρεσβυς Ἄρης δ᾽ οὐκ ἔνι χώρᾳ, | τό θ᾽ ὑπέργηρων φυλλάδος ἤδη
ΑΙΣΧ Αγ 81 τρίποδας μὲν ὁδοὺς | στείχει, παιδὸς δ᾽ οὐδὲν ἀρείων | ὄναρ ἡμερόφαντον ἀλαίνει.
ΑΙΣΧ Αγ 85 Κλυταιμήστρα, | τί χρέος; τί νέον; τί δ᾽ ἐπαισθομένη | τίνος ἀγγελίας
ΑΙΣΧ Αγ 92 βωμοὶ δώροισι φλέγονται· | ἄλλη δ᾽ ἄλλοθεν οὐρανομήκης | λαμπὰς ἀνίσχει,
ΑΙΣΧ Αγ 101 ἣ νῦν τοτὲ μὲν κακόφρων τελέθει, | τοτὲ δ᾽ ἐκ θυσιῶν ἀγάν᾽ ἀμφαίνουσ᾽ | ἐλπὶς
ΑΙΣΧ Αγ 121 δρόμων. | αἵλινον αἵλινον εἰπέ, τὸ δ᾽ εὖ νικάτω. | κεδνὸς δὲ στρατόμαντις ἰδὼν δύο
ΑΙΣΧ Αγ 124 λαγοδαίτας | πομπούς τ᾽ ἀρχάς· οὕτω δ᾽ εἶπε τερᾴζων· | «χρόνῳ μὲν ἀγρεῖ Πριάμου
ΑΙΣΧ Αγ 139 αἰετῶν.» | αἵλινον αἵλινον εἰπέ, τὸ δ᾽ εὖ νικάτω. | «τόσον περ εὔφρων ἁ καλά, 140
ΑΙΣΧ Αγ 158 ὀρνίθων ὁδίων οἴκοις βασιλείοις· | τοῖς δ᾽ ὁμόφωνον | αἵλινον αἵλινον εἰπέ, τὸ δ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 159 δ᾽ ὁμόφωνον | αἵλινον αἵλινον εἰπέ, τὸ δ᾽ εὖ νικάτω.
ΑΙΣΧ Αγ 171 οὐδὲ λέξεται πρὶν ὤν· | ὃς δ᾽ ἔπειτ᾽ ἔφυ, τρια- | κτῆρος οἴχεται τυχών.
ΑΙΣΧ Αγ 179 θέντα κυρίως ἔχειν. | στάζει δ᾽ ἀνθ᾽ ὕπνου πρὸ καρδίας | μνησιπήμων πόνος· καὶ παρ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 192 πνοαὶ δ᾽ ἀπὸ Στρυμόνος μολοῦσαι | κακόσχολοι, νήστιδες, δύσορμοι,
ΑΙΣΧ Αγ 205 δάκρυ μὴ κατασχεῖν· | ἄναξ δ᾽ ὁ πρέσβυς τόδ᾽ εἶπε φωνῶν· 205 | «βαρεῖα μὲν κὴρ τὸ
ΑΙΣΧ Αγ 207 «βαρεῖα μὲν κὴρ τὸ μὴ πιθέσθαι, | βαρεῖα δ᾽, εἰ | τέκνον δαΐξω, δόμων ἄγαλμα,
ΑΙΣΧ Αγ 218 θέμις. εὖ γὰρ εἴη.» | ἐπεὶ δ᾽ ἀνάγκας ἔδυ λέπαδνον | φρενὸς πνέων δυσσεβῆ τροπαίαν
ΑΙΣΧ Αγ 224 τάλαινα παρακοπὰ πρωτοπήμων. | ἔτλα δ᾽ οὖν θυτὴρ γενέσθαι | θυγατρός, γυναικοποίνων
ΑΙΣΧ Αγ 231 ἔθεντο φιλόμαχοι βραβῆς. | φράσεν δ᾽ ἀόζοις πατὴρ μετ᾽ εὐχὰν | δίκαν χιμαίρας
ΑΙΣΧ Αγ 238 βίᾳ χαλινῶν δ᾽, ἀναύδῳ μένει, | κρόκου βαφὰς [δ᾽] ἐς πέδον χέουσα,
ΑΙΣΧ Αγ 239 δ᾽, ἀναύδῳ μένει, | κρόκου βαφὰς [δ᾽] ἐς πέδον χέουσα, | ἔβαλλ᾽ ἕκαστον θυτή-
ΑΙΣΧ Αγ 245 ἀνδρῶνας εὐτραπέζους | ἔμελψεν, ἁγνᾷ δ᾽ ἀταύρωτος αὐδᾷ πατρὸς | φίλου τριτόσπονδον
ΑΙΣΧ Αγ 248 παιῶνα φίλως ἐτίμα. | τὰ δ᾽ ἔνθεν οὔτ᾽ εἶδον οὔτ᾽ ἐννέπω· | τέχναι δὲ Κάλχαντος οὐκ
ΑΙΣΧ Αγ 255 γὰρ ἥξει σύνορθρον αὐγαῖς. | πέλοιτο δ᾽ οὖν ἁ ᾽πὶ τούτοισιν εὖ πρᾶξις, ὡς | θέλει
ΑΙΣΧ Αγ 261 γυναῖκ᾽ ἐρημωθέντος ἄρσενος θρόνου. | σὺ δ᾽ εἴ τι κεδνὸν εἴτε μὴ πεπυσμένη
ΑΙΣΧ Αγ 273 ἔστι τῶνδέ σοι τέκμαρ; | ἔστιν· τί δ᾽ οὐχί; μὴ δολώσαντος θεοῦ. | πότερα δ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 274 δ᾽ οὐχί; μὴ δολώσαντος θεοῦ. | πότερα δ᾽ ὀνείρων φάσματ᾽ εὐπειθῆ σέβεις; | οὐ
ΑΙΣΧ Αγ 290 σέλας παραγγείλασα Μακίστου σκοπαῖς· | ὁ δ᾽ οὔτι μέλλων οὐδ᾽ ἀφρασμόνως ὕπνῳ
ΑΙΣΧ Αγ 294 Μεσσαπίου φύλαξι σημαίνει μολόν. | οἱ δ᾽ ἀντέλαμψαν καὶ παρήγγειλαν πρόσω | γραίας
ΑΙΣΧ Αγ 296 θωμὸν ἅψαντες πυρί. | σθένουσα λαμπὰς δ᾽ οὐδέπω μαυρουμένη, | ὑπερθοροῦσα πεδίον
ΑΙΣΧ Αγ 302 πλέον καίουσα τῶν εἰρημένων, | λίμνην δ᾽ ὑπὲρ Γοργῶπιν ἔσκηψεν φάος, | ὄρος τ᾽ ἐπ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 305 θεσμὸν μὴ χατίζεσθαι πυρός. | πέμπουσι δ᾽ ἀνδαίοντες ἀφθόνῳ μένει | φλογὸς μέγαν
ΑΙΣΧ Αγ 314 παρ᾽ ἄλλου διαδοχαῖς πληρούμενοι· | νικᾷ δ᾽ ὁ πρῶτος καὶ τελευταῖος δραμών.
ΑΙΣΧ Αγ 318 αὖθις, ὦ γύναι, προσεύξομαι. | λόγους δ᾽ ἀκοῦσαι τούσδε κἀποθαυμάσαι | διηνεκῶς
ΑΙΣΧ Αγ 330 δέρης ἀποιμώζουσι φιλτάτων μόρον· | τοὺς δ᾽ αὖτε νυκτίπλαγκτος ἐκ μάχης πόνος
ΑΙΣΧ Αγ 336 πάγων | δρόσων τ᾽ ἀπαλλαχθέντες· ὡς δ᾽ εὐδαίμονες | ἀφύλακτον εὑδήσουσι πᾶσαν
ΑΙΣΧ Αγ 338 ἀφύλακτον εὑδήσουσι πᾶσαν εὐφρόνην. | εἰ δ᾽ εὐσεβοῦσι τοὺς πολισσούχους θεοὺς | τοὺς
ΑΙΣΧ Αγ 345 διαύλου θάτερον κῶλον πάλιν· | θεοῖς δ᾽ ἀναμπλάκητος εἰ μόλοι στρατός, | ἐγρηγορὸς
ΑΙΣΧ Αγ 349 τοιαῦτά τοι γυναικὸς ἐξ ἐμοῦ κλύεις· | τὸ δ᾽ εὖ κρατοίη, μὴ διχορρόπως ἰδεῖν.
ΑΙΣΧ Αγ 352 ἄνδρα σώφρον᾽ εὐφρόνως λέγεις. | ἐγὼ δ᾽ ἀκούσας πιστά σου τεκμήρια | θεοὺς
ΑΙΣΧ Αγ 372 ὅσοις ἀθίκτων χάρις | πατοῖθ᾽· ὁ δ᾽ οὐκ εὐσεβής. | πέφανται δ᾽ ἐγγονοῦσα τόλμη τῶν