Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

Αποτελέσματα για: "Δ"

Βρέθηκαν 10.194 λημματικοί τύποι [1 - 20]
δ (6)
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1131b α ὅρος πρὸς τὸν β, οὕτως ὁ γ πρὸς τὸν δ,καὶ ἐναλλὰξ ἄρα, ὡς ὁ α πρὸς τὸν γ, ὁ β
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1131b ἄρα, ὡς ὁ α πρὸς τὸν γ, ὁ β πρὸς τὸν δ.ὥστε καὶ τὸ ὅλον πρὸς τὸ ὅλον· ὅπερ ἡ
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1131b Ἡ ἄρα τοῦ α ὅρου τῷ γ καὶ ἡ τοῦ β τῷ δ σύζευξις τὸ ἐν διανομῇ δίκαιόν ἐστι, καὶ
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1133a ἐφ᾽ ᾧ β, οἰκία ἐφ᾽ ᾧ γ, ὑπόδημα ἐφ᾽ ᾧ δ.δεῖ οὖν λαμβάνειν τὸν οἰκοδόμον παρὰ
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1133b β, τὸ ἔργον αὐτοῦ τὸ ἰσασμένον δ.εἰ δ᾽ οὕτω μὴ ἦν ἀντιπεπονθέναι, οὐκ ἂν ἦν
ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1456b γινόμενον ἀκουστόν, οἷον τὸ Γ καὶ τὸ Δ.ταῦτα δὲ διαφέρει σχήμασίν τε τοῦ
δ᾽ (21283)
ΑΙΣΧ Αγ 16 βεβαίως βλέφαρα συμβαλεῖν ὕπνῳ— | ὅταν δ᾽ ἀείδειν ἢ μινύρεσθαι δοκῶ, | ὕπνου τόδ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 20 τὰ πρόσθ᾽ ἄριστα διαπονουμένου. | νῦν δ᾽ εὐτυχὴς γένοιτ᾽ ἀπαλλαγὴ πόνων
ΑΙΣΧ Αγ 34 βαλούσης τῆσδέ μοι φρυκτωρίας. | γένοιτο δ᾽ οὖν μολόντος εὐφιλῆ χέρα | ἄνακτος
δ᾽αὖ (1)
ΟΜ Ιλ 15.478 ἀλλὰ μνησώμεθα χάρμης.» | Ὣς φάθ᾽, ὁ δ᾽αὖ τόξον μὲν ἐνὶ κλισίῃσιν ἔθηκεν, | αὐτὰρ ὅ
δ᾽εἰ (1)
ΛΥΣ 7.7 οὐ θαυμαστὸν δ᾽εἰ τότε τὰς μοριὰς ἐξέκοπτον, ἐν ᾧ οὐδὲ τὰ ἡμέτερ᾽ αὐτῶν
δ᾽ἐσίδῃ (1)
ΗΣ Εργ 610 ἐς μέσον ἔλθῃ | οὐρανόν, Ἀρκτοῦρον δ᾽ἐσίδῃ ῥοδοδάκτυλος Ἠώς, | ὦ Πέρση, τότε
δ᾽ὅθ᾽ (1)
ΣΟΦ Ηλ 709 δέκατον ἐκπληρῶν ὄχον. | στάντες δ᾽ὅθ᾽ αὐτοὺς οἱ τεταγμένοι βραβῆς | κλήροις ἔπηλαν
δᾶ (7)
ΑΙΣΧ Αγ 1072 ὀτοτοτοτοῖ πόποι δᾶ. | ὦπολλον ὦπολλον.
ΑΙΣΧ Αγ 1076 θρηνητοῦ τυχεῖν. | ὀτοτοτοτοῖ πόποι δᾶ. | ὦπολλον ὦπολλον.
ΑΙΣΧ Ευμ 841 πνέω τοι μένος ἅπαντά τε κότον. | οἰοῖ δᾶ, φεῦ. | τίς μ᾽ ὑποδύεται πλευράς, ‹τίς›
ΑΙΣΧ Ευμ 874 πνέω τοι μένος ἅπαντά τε κότον. | οἰοῖ δᾶ, φεῦ. | τίς μ᾽ ὑποδύεται πλευράς, ‹τίς›
ΑΙΣΧ Πρ 567 εἴδωλον Ἄργου γηγενοῦς· † ἄλευ᾽, ἆ δᾶ· φοβοῦμαι, | τὸν μυριωπὸν εἰσορῶσα βούταν.
ΑΙΣΧ Χο 405 πόποι δᾶ νερτέρων τυραννίδες, 405 | ἴδετε πολυκρατεῖς ἀραὶ φθινομένων,
ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 198 εἰς τὴν κύλικα μὴ ᾽πιχεῖν ὕδωρ. | φεῦ δᾶ, τὸν ὅρκον ἄφατον ὡς ἐπαινίω. | φερέτω
Δᾶ᾽ (2)
ΜΕΝ Δυσκ 235 σε, νὴ Δία, | τὸν τῇ κόρῃ προσιόντα, ‹Δᾶ᾽›, ὅστις ποτ᾽ ἦν, | ἰδεῖν τότ᾽ εὐθύς,
ΜΕΝ Δυσκ 240 οὐκ ἔνεστ᾽ ἴσως φυγεῖν | οἰκειότητα, Δᾶ᾽. ἀδελφῆς ἔτι μέλει | ἐμῆ[ς]. ὁ πατὴρ
δα- (1)
ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 796 ἑσπέρας ἀπάγξαι. | τοιάδε χρὴ Χαρίτων δα- | μώματα καλλικόμων
Δάαι (2)
ΑΡΡ Αναβ 3.11.3 Βάκτριοι ἱππεῖς εἶχον καὶ ξὺν τούτοις Δάαι καὶ Ἀραχωτοί· ἐπὶ δὲ τούτοις Πέρσαι
ΑΡΡ Αναβ 3.28.10 τοὺς ἐκ τῆς Σογδιανῆς ἱππέας, καὶ Δάαι οἱ ἀπὸ τοῦ Τανάϊδος. οἱ δὲ τῶν Βακτρίων
δᾴαν (1)
ΑΙΣΧ Περ 271 γᾶς ἀπ᾽ Ἀσίδος ἤλθετ᾽—αἰαῖ— | δᾴαν Ἑλλάδα χώραν. | πλήθουσι νεκρῶν δυσπότμως
Δάας (2)
ΑΡΡ Αναβ 3.28.8 αὐτῶν Βακτρίων ἐς ἑπτακισχιλίους καὶ Δάας τοὺς ἐπὶ τάδε τοῦ Τανάϊδος ποταμοῦ
ΑΡΡ Αναβ 5.12.2 Σογδιανῶν καὶ τοὺς Σκύθας ἱππέας καὶ Δάας τοὺς ἱπποτοξότας καὶ τῆς φάλαγγος
δαγῦδι (1)
ΘΕΟΚΡ Ειδ 2.110 ποτὶ ματέρα τέκνα· | ἀλλ᾽ ἐπάγην δαγῦδι καλὸν χρόα πάντοθεν ἴσα. | φράζεό μευ τὸν
δᾷδ᾽ (5)
ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 978 ἀποθάνοιμ᾽ ἄρα. | τοῦ δαὶ δεόμενος δᾷδ᾽ ἔχων ἐλήλυθας; | Ἀναφλύστιον ζητῶν τιν᾽
ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 612 ἀλλ᾽ ἐμφανῶς. | πρῶτα μὲν τοῦ μηνὸς εἰς δᾷδ᾽ οὐκ ἔλαττον ἢ δραχμήν, | ὥστε καὶ
ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 614 ἐξιόντας ἑσπέρας· | «μὴ πρίῃ, παῖ, δᾷδ᾽, ἐπειδὴ φῶς Σεληναίης καλόν.» | ἄλλα τ᾽ εὖ
ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 1490 ἂν αὐτοῖς ἐμβάλῃς τὴν οἰκίαν· | ἐμοὶ δὲ δᾷδ᾽ ἐνεγκάτω τις ἡμμένην, | κἀγώ τιν᾽
ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1041 φαίνεται· | στεφάνους γέ τοι καὶ δᾷδ᾽ ἔχων πορεύεται.
δᾷδα (7)
ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 692 αὐτῷ στεφάνῳ | πᾶς τις ἄπεισιν τὴν δᾷδα λαβών. | αἱ δὲ γυναῖκες κατὰ τὰς διόδους
ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 1150 δεῖπνον ἤδη ᾽πείξομαι· | ἔχω δέ τοι καὶ δᾷδα ταυτηνὶ καλῶς. | τί δῆτα διατρίβεις
ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1052 ΓΡ. ἆ ἆ, | τὴν δᾷδα μή μοι πρόσφερ᾽. εὖ μέντοι λέγει.
ΘΕΟΦΡ Χαρ 3.3 ὡς Δάμιππος μυστηρίοις μεγίστην ‹τὴν› δᾷδα ἔστησεν, καὶ «Πόσοι εἰσὶ κίονες τοῦ
ΛΟΥΚ Μεν 9 ἐσπείσαμεν. ὁ δὲ μάγος ἐν τοσούτῳ δᾷδα καιομένην ἔχων οὐκέτ᾽ ἠρεμαίᾳ τῇ φωνῇ,
ΜΕΝ Δυσκ 964 ἰώ, ἐκδότω | στεφάνους τις ἡμῖν, δᾷδα. τουτονὶ λαβέ. | εἶἑν. συνησθέντες
ΜΕΝ Σαμ 731 αὐλητρίδα. | δεῦρο δ᾽ ἡμῖν ἐκδότω τις δᾷδα καὶ στεφάνους, ἵνα | συμπροπέμπωμεν.
Δαδάκης (1)
ΑΙΣΧ Περ 304 θείνεται Σιληνιῶν. | χὠ χιλίαρχος Δαδάκης πληγῇ δορὸς | πήδημα κοῦφον ἐκ νεὼς
δᾷδάς (2)
ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1317 τὴν νύμφην ἔξω τινὰ δεῦρο κομίζειν | δᾷδάς τε φέρειν, καὶ πάντα λεὼν συγχαίρειν κἀπικελεύειν.
ΑΡΡ Αναβ 1.22.2 καὶ οἱ μὲν δᾷδάς τε ταῖς μηχαναῖς ἐνέβαλλον καὶ ὅσα ἄλλα ἐς τὸ ἐξάψαι τε φλόγα
δᾷδας (7)
ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 543 πονηρὰ σκώμματα, | οὐδ᾽ εἰσῇξε δᾷδας ἔχουσ᾽, οὐδ᾽ ἰοὺ ἰοὺ βοᾷ, | ἀλλ᾽ αὑτῇ καὶ τοῖς
ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 425 καὶ τραγῳδικόν. | ἀλλ᾽ οὐκ ἔχει γὰρ δᾷδας. οὐκοῦν κλαύσεται. | οἴεσθε δ᾽ εἶναι
ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1194 τῆς θεοῦ. | ἀλλ᾽ ἐκδότω τις δεῦρο δᾷδας ἡμμένας, | ἵν᾽ ἔχων προηγῇ τῷ θεῷ σύ. πάνυ
ΑΡΡ Αναβ 1.21.5 ἐπεφάνη ἐν τῇ ἐκδρομῇ, τάς τε δᾷδας,ὅσας ἔχοντες ἐκβεβοηθήκεσαν, ἀφέντες καὶ τὰ
ΑΡΡ Αναβ 2.19.1 μακρότατον, ὡς φορυτόν τε ταύτῃ καὶ δᾷδας ὅσας πλείστας δέξασθαι· πρὸς δὲ
ΛΟΓΓ 4.40.1 συρίττοντες, οἱ δὲ αὐλοῦντες, οἱ δὲ δᾷδας μεγάλας ἀνίσχοντες.
ΛΥΣ 1.24 ἐκ τῶν παρόντων ἐβάδιζον. καὶ δᾷδας λαβόντες ἐκ τοῦ ἐγγύτατα καπηλείου
δᾳδί (3)
ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1331 ὦ πόνηροι, ταυτῃὶ τῇ | δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσω. | ἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκην
ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1390 ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεν | τῇ δᾳδὶ παίων, κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ | ἄρτους
ΛΟΥΚ Μεν 7 τέ με καὶ ἀπέμαξε καὶ περιήγνισεν δᾳδὶ καὶ σκίλλῃ καὶ ἄλλοις πλείοσιν, ἅμα καὶ
Δαδίκαι (2)
ΗΡΟΔ 3.91.4 Σατταγύδαι δὲ καὶ Γανδάριοι καὶ Δαδίκαι τε καὶ Ἀπαρύται ἐς τὠυτὸ τεταγμένοι
ΗΡΟΔ 7.66.1 καὶ Σόγδοι τε καὶ Γανδάριοι καὶ Δαδίκαι τὴν αὐτὴν σκευὴν ἔχοντες τὴν καὶ