Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Αποτελέσματα για: "Ξ"
- Ξ (2)
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1458a σύγκειται (ταῦτα δ᾽ ἐστὶν δύο, Ψ καὶ Ξ), θήλεα δὲ ὅσα ἐκ τῶν φωνηέντων εἴς τε
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1458a ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα· τὸ γὰρ Ψ καὶ τὸ Ξ σύνθετά ἐστιν. εἰς δὲ ἄφωνον οὐδὲν ὄνομα
- Ξάθροις (1)
- ΑΡΡ Αναβ 6.15.1 καὶ πλοῖα στρογγύλα ἄλλα, ἃ δὴ ἐν Ξάθροις ἐναυπηγήθη αὐτῷ, καὶ ‹Σόγδοι› ἄλλο
- ξαίνειν (5)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 536 καὶ τουτονγὶ τὸν καλαθίσκον. | κᾆτα ξαίνειν ξυζωσάμενος | κυάμους τρώγων·
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 579 καὶ τὰς κεφαλὰς ἀποτῖλαι· | εἶτα ξαίνειν εἰς καλαθίσκον κοινὴν εὔνοιαν ἅπαντας
- ΛΟΓΓ 3.4.5 αὐτῇ συνῆν ἡ δοκοῦσα μήτηρ ἔριά τε ξαίνειν διδάσκουσα καὶ ἀτράκτους στρέφειν
- ΛΟΥΚ Δραπ 12 ἢ περὶ πλυνοὺς ἔχειν ἢ ἔρια ξαίνειν,ὡς εὐεργὰ εἴη ταῖς γυναιξὶν καὶ εὐμήρυτα
- ΟΜ Οδ 22.423 ἔργα διδάξαμεν ἐργάζεσθαι, | εἴριά τε ξαίνειν καὶ δουλοσύνην ἀνέχεσθαι· | τάων
- ξαίνοιμι (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 89 τὸν Δί᾽ ἐφερόμην, ἵνα | πληρουμένης ξαίνοιμι τῆς ἐκκλησίας. | πληρουμένης τάλαινα;
- ξαινομένους (1)
- ΠΛΟΥΤ Αλεξ 51.2 πρὶν ἐπιδεῖν Μηδικαῖς ῥάβδοις ξαινομένους Μακεδόνας, καὶ Περσῶν δεομένους ἵνα
- ξαίνουσα (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 92 ἔγωγε. τί γὰρ ἂν χεῖρον ἀκροῴμην ἅμα | ξαίνουσα; γυμνὰ δ᾽ ἐστί μου τὰ παιδία. | ἰδού
- ξαίνουσαν (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 93 ἐστί μου τὰ παιδία. | ἰδού γε, σὲ ξαίνουσαν, ἣν τοῦ σώματος | οὐδὲν παραφῆναι τοῖς
- ξαν- (1)
- ΠΙΝΔ Νεμ 10.7 ξίφος. | Διομήδεα δ᾽ ἄμβροτον ξαν- | θά ποτε Γλαυκῶπις ἔθηκε θεόν·
- ξάνθ᾽ (1)
- ΕΥΡ ΙΤαυ 73 καταστάζει φόνος; | ἐξ αἱμάτων γοῦν ξάνθ᾽ ἔχει τριχώματα. | θριγκοῖς δ᾽ ὑπ᾽ αὐτοῖς
- ξανθᾷ (3)
- ΒΑΚΧ απ 4.65 τ᾽ ἐπὶ βωμῶν | θεοῖσιν αἴθεσθαι βοῶν ξανθᾷ φλογὶ | μηρί᾽ εὐμάλλων τε μήλων
- ΒΑΚΧ Επιν 5.92 πέμψει κεφαλᾷ· τὰ δέ που | Παλλάδι ξανθᾷ μέλει.» | τὸν δὲ προσέφα Μελέαγρος
- ΕΥΡ Μηδ 980 δέξεται δύστανος ἄταν· | ξανθᾷ δ᾽ ἀμφὶ κόμᾳ θήσει τὸν Ἅιδα | κόσμον αὐτὰ χεροῖν.
- ξανθά (1)
- ΟΜ Ιλ 9.407 κτητοὶ δὲ τρίποδές τε καὶ ἵππων ξανθὰ κάρηνα· | ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε
- ξανθαί (2)
- ΕΥΡ ΙΑυλ 681 χρόνον. | ὦ στέρνα καὶ παρῇδες, ὦ ξανθαὶ κόμαι, | ὡς ἄχθος ὑμῖν ἐγένεθ᾽ ἡ Φρυγῶν
- ΚΑΛΛ Υμν 5.4 ἁ θεὸς εὔτυκος ἕρπει. | σοῦσθέ νυν, ὦ ξανθαί, σοῦσθε, Πελασγιάδες. | οὔποκ᾽ Ἀθαναία
- ξανθαῖς (1)
- ΠΙΝΔ Νεμ 5.54 ποιάεντα φέρε στεφανώ- | ματα σὺν ξανθαῖς Χάρισσιν.
- ξανθαῖσι (2)
- ΠΙΝΔ Ολ 6.55 σχοίνῳ βατιᾷ τ᾽ ἐν ἀπειρίτῳ, | ἴων ξανθαῖσι καὶ παμπορφύροις ἀ- | κτῖσι βεβρεγμένος
- ΣΟΦ Ηλ 705 ἵππους, ὁ πέμπτος· ἕκτος ἐξ Αἰτωλίας | ξανθαῖσι πώλοις· ἕβδομος Μάγνης ἀνήρ· | ὁ δ᾽
- ξανθάν (8)
- ΒΑΚΧ Επιν 3.56 [μελαγκευ]θὲς νέφος | σβέννυεν ξανθὰ[ν φλώγα.
- ΕΥΡ Ιππ 134 οἴκων, λεπτὰ δὲ φά- | ρη ξανθὰν κεφαλὰν σκιάζειν· | τριτάταν δέ νιν κλύω
- ΕΥΡ Ιππ 220 ἔραμαι κυσὶ θωύξαι | καὶ παρὰ χαίταν ξανθὰν ῥῖψαι | Θεσσαλὸν ὅρπακ᾽, ἐπίλογχον
- ΕΥΡ ΙΤαυ 173 δέξαι δ᾽· οὐ γὰρ πρὸς τύμβον σοι | ξανθὰν χαίταν, οὐ δάκρυ᾽ οἴσω. | τηλόσε γὰρ δὴ
- ΕΥΡ Κυκλ 75 ποῖ οἰοπολεῖς | ξανθὰν χαίταν σείεις;† | ἐγὼ δ᾽ ὁ σὸς πρόπολος
- ΕΥΡ Μηδ 834 ἐννέα Πιερίδας Μούσας λέγουσι | ξανθὰν Ἁρμονίαν φυτεῦσαι· | τοῦ καλλινάου τ᾽ ἐπὶ
- ΕΥΡ Τρ 227 ἃν ὑγραίνει καλλιστεύων | ὁ ξανθὰν χαίταν πυρσαίνων | Κρᾶθις, ζαθέαις πηγαῖσι τρέφων
- ΠΙΝΔ Ολ 7.49 ἄλσος ἐν ἀκροπόλει. κεί- | νοισι μὲν ξανθὰν ἀγαγὼν νεφέλαν {Ζεύς} | πολὺν ὗσε
- ξανθᾶν (1)
- ΠΙΝΔ Πυθ 4.225 καὶ βόας, οἳ φλόγ᾽ ἀπὸ ξαν- | θᾶν γενύων πνέον καιομένοιο πυρός, | χαλκέαις δ᾽
- ξανθᾶς (2)
- ΒΑΚΧ Επιν 11.51 σφέτερον | πλούτῳ προφέρειν πατέρα ξανθᾶς παρέδρου | σεμνοῦ Διὸς εὐρυβία.
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 2.16 μήτε τι Κίρκας | μήτε τι Μηδείας μήτε ξανθᾶς Περιμήδας.
- ξανθάς (6)
- ΕΥΡ ΙΤαυ 52 δόμων πατρῴων, ἐκ δ᾽ ἐπικράνων κόμας | ξανθὰς καθεῖναι, φθέγμα δ᾽ ἀνθρώπου λαβεῖν,
- ΟΜ Ιλ 11.680 αἰπόλια πλατέ᾽ αἰγῶν, | ἵππους δὲ ξανθὰς ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα, | πάσας θηλείας,
- ΟΜ Οδ 13.399 χρόα καλὸν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι, | ξανθὰς δ᾽ ἐκ κεφαλῆς ὀλέσω τρίχας, ἀμφὶ δὲ λαῖφος
- ΟΜ Οδ 13.431 χρόα καλὸν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι, | ξανθὰς δ᾽ ἐκ κεφαλῆς ὄλεσε τρίχας, ἀμφὶ δὲ δέρμα
- ΠΙΝΔ Πυθ 4.149 μῆλά τε γάρ τοι ἐγώ | καὶ βοῶν ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ᾽ ἀ- | γρούς τε πάντας, τοὺς
- ΠΛ Λυσις 217d ὅς. ―Ἀλλ᾽ ὧδε, ἦν δ᾽ ἐγώ. εἴ τίς σου ξανθὰς οὔσας τὰς τρίχας ψιμυθίῳ ἀλείψειεν,
- Ξάνθε (3)
- ΟΜ Ιλ 8.185 εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε· | «Ξάνθε τε καὶ σύ, Πόδαργε, καὶ Αἴθων Λάμπε τε δῖε,
- ΟΜ Ιλ 19.400 δ᾽ ἵπποισιν ἐκέκλετο πατρὸς ἑοῖο· | «Ξάνθε τε καὶ Βαλίε, τηλεκλυτὰ τέκνα Ποδάργης,
- ΟΜ Ιλ 19.420 προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· | «Ξάνθε, τί μοι θάνατον μαντεύεαι; οὐδέ τί σε χρή.
- Ξάνθεω (1)
- ΗΡΟΔ 2.135.1 Ῥοδῶπις δὲ ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο Ξάνθεω τοῦ Σαμίου κομίσαντός [μιν], ἀπικομένη δὲ
