Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "Προμηθεῦ"
- ΑΙΣΧ Πρ 66 διαμπὰξ πασσάλευ᾽ ἐρρωμένως. | αἰαῖ, Προμηθεῦ, σῶν ὕπερ στένω πόνων. | σὺ δ᾽ αὖ
- ΑΙΣΧ Πρ 144 φρουρὰν ἄζηλον ὀχήσω. | λεύσσω, Προμηθεῦ· | φοβερὰ δ᾽ ἐμοῖσιν ὄσσοις
- ΑΙΣΧ Πρ 243 τοι κἀκ πέτρας εἰργασμένος | ὅστις, Προμηθεῦ, σοῖσιν οὐ συνασχαλᾷ | μόχθοις· ἐγὼ
- ΑΙΣΧ Πρ 278 οὐκ ἀκούσαις ἐπεθώυξας | τοῦτο, Προμηθεῦ. καὶ νῦν ἐλαφρῷ | ποδὶ κραιπνόσυτον θᾶκον
- ΑΙΣΧ Πρ 285 κελεύθου | διαμειψάμενος πρὸς σέ, Προμηθεῦ, | τὸν πτερυγωκῆ τόνδ᾽ οἰωνὸν
- ΑΙΣΧ Πρ 307 αὐτοῦ πημοναῖσι κάμπτομαι. | ὁρῶ, Προμηθεῦ, καὶ παραινέσαι γέ σοι | θέλω τὰ λῷστα,
- ΑΙΣΧ Πρ 319 μέντοι τῆς ἄγαν ὑψηγόρου | γλώσσης, Προμηθεῦ, τἀπίχειρα γίγνεται. | σὺ δ᾽ οὐδέπω
- ΑΙΣΧ Πρ 377 οὔκουν, Προμηθεῦ, τοῦτο γιγνώσκεις, ὅτι | ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι;
- ΑΙΣΧ Πρ 391 μή ποτ᾽ ἀχθεσθῇ κέαρ. | ἡ σή, Προμηθεῦ, συμφορὰ διδάσκαλος. | στέλλου, κομίζου,
- ΑΙΣΧ Πρ 398 στένω σε τᾶς οὐ- | λομένας τύχας, Προμηθεῦ· | δακρυσίστακτον [δ᾽] ἀπ᾽ ὄσσων
- ΑΙΣΧ Πρ 544 ἰδίᾳ γνώμᾳ σέβῃ | θνατοὺς ἄγαν, Προμηθεῦ. | φέρε, πῶς χάρις ἁ χάρις, ὦ
- ΑΙΣΧ Πρ 554 τάδε σὰς προσιδοῦσ᾽ | ὀλοὰς τύχας, Προμηθεῦ. | τὸ διαμφίδιον δέ μοι μέλος προσέπτα
- ΑΙΣΧ Πρ 614 ὠφέλημα θνητοῖσιν φανείς, | τλῆμον Προμηθεῦ, τοῦ δίκην πάσχεις τάδε; | ἁρμοῖ
- ΑΙΣΧ Πρ 951 φράζε· μηδέ μοι διπλᾶς | ὁδούς, Προμηθεῦ, προσβάλῃς· ὁρᾷς δ᾽ ὅτι | Ζεὺς τοῖς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 1504 οὕτω μὲν ἐκκεκαλύψομαι. | ὦ φίλε Προμηθεῦ. παῦε παῦε, μὴ βόα. | τί γάρ ἐστι;
