Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἑ"
- ΗΣ Εργ 268 καί νυ τάδ᾽, αἴ κ᾽ ἐθέλῃσ᾽, ἐπιδέρκεται, οὐδέ ἑ λήθει | οἵην δὴ καὶ τήνδε δίκην
- ΗΣ Θεογ 332 Τρητοῖο Νεμείης ἠδ᾽ Ἀπέσαντος· | ἀλλά ἑ ἲς ἐδάμασσε βίης Ἡρακληείης. | Κητὼ δ᾽
- ΗΣ Θεογ 482 μέλαιναν, | πρώτην ἐς Λύκτον· κρύψεν δέ ἑ χερσὶ λαβοῦσα | ἄντρῳ ἐν ἠλιβάτῳ, ζαθέης
- ΚΑΛΛ Υμν 1.13 ἑρπετὸν οὐδὲ γυνὴ ἐπιμίσγεται, ἀλλά ἑ Ῥείης | ὠγύγιον καλέουσι λεχώϊον Ἀπιδανῆες.
- ΚΑΛΛ Υμν 3.217 κούρην Ἰασίοιο συοκτόνον Ἀρκασίδαο, | καί ἑ κυνηλασίην τε καὶ εὐστοχίην ἐδίδαξας.
- ΚΑΛΛ Υμν 4.13 ἵπποις, | πόντῳ ἐνεστήρικται· ὁ δ᾽ ἀμφί ἑ πουλὺς ἑλίσσων | Ἰκαρίου πολλὴν
- ΚΑΛΛ Υμν 4.162 Χαλκιόπης ἱερὸν μυχὸν ἡρωίνης. | ἀλλά ἑ παιδὸς ἔρυκεν ἔπος τόδε· «μὴ σύ γε, μῆτερ,
- ΜΟΣΧ Ευρ 134 ἔνερθε δὲ πόντος ἀπείρων, | ἀμφί ἑ παπτήνασα τόσην ἀνενείκατο φωνήν· | «πῇ με
- ΟΜ Ιλ 1.236 λέλοιπεν, | οὐδ᾽ ἀναθηλήσει· περὶ γάρ ῥά ἑ χαλκὸς ἔλεψε | φύλλα τε καὶ φλοιόν· νῦν
- ΟΜ Ιλ 1.510 υἱὸν ἐμὸν τείσωσιν ὀφέλλωσίν τέ ἑ τιμῇ.» | Ὣς φάτο· τὴν δ᾽ οὔ τι προσέφη
- ΟΜ Ιλ 2.11 ἀγορευέμεν ὡς ἐπιτέλλω· 10 | θωρῆξαί ἑ κέλευε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς | πανσυδίῃ·
- ΟΜ Ιλ 2.197 τιμὴ δ᾽ ἐκ Διός ἐστι, φιλεῖ δέ ἑ μητίετα Ζεύς.» | Ὃν δ᾽ αὖ δήμου τ᾽ ἄνδρα ἴδοι
- ΟΜ Ιλ 3.408 ἀλλ᾽ αἰεὶ περὶ κεῖνον ὀΐζυε καί ἑ φύλασσε, | εἰς ὅ κέ σ᾽ ἢ ἄλοχον ποιήσεται ἢ ὅ
- ΟΜ Ιλ 4.534 δολίχ᾽ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντες, | οἵ ἑ μέγαν περ ἐόντα καὶ ἴφθιμον καὶ ἀγαυὸν | ὦσαν
- ΟΜ Ιλ 4.541 χαλκῷ | δινεύοι κατὰ μέσσον, ἄγοι δέ ἑ Παλλὰς Ἀθήνη | χειρὸς ἑλοῦσ᾽, αὐτὰρ βελέων
- ΟΜ Ιλ 5.391 Ἄρηα | ἤδη τειρόμενον, χαλεπὸς δέ ἑ δεσμὸς ἐδάμνα. | τλῆ δ᾽ Ἥρη, ὅτε μιν κρατερὸς
- ΟΜ Ιλ 5.613 Παισῷ | ναῖε πολυκτήμων πολυλήϊος· ἀλλά ἑ μοῖρα | ἦγ᾽ ἐπικουρήσοντα μετὰ Πρίαμόν τε
- ΟΜ Ιλ 5.625 ἐσθλοὶ ἐφέστασαν ἔγχε᾽ ἔχοντες, | οἵ ἑ μέγαν περ ἐόντα καὶ ἴφθιμον καὶ ἀγαυὸν
- ΟΜ Ιλ 5.766 μάν οἱ ἔπορσον Ἀθηναίην ἀγελείην, | ἥ ἑ μάλιστ᾽ εἴωθε κακῇς ὀδύνῃσι πελάζειν.» | Ὣς
- ΟΜ Ιλ 6.24 πρεσβύτατος γενεῇ, σκότιον δέ ἑ γείνατο μήτηρ· | ποιμαίνων δ᾽ ἐπ᾽ ὄεσσι μίγη
- ΟΜ Ιλ 6.511 ὁ δ᾽ ἀγλαΐηφι πεποιθώς, | ῥίμφα ἑ γοῦνα φέρει μετά τ᾽ ἤθεα καὶ νομὸν ἵππων· | ὣς
- ΟΜ Ιλ 7.85 ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω, | ὄφρα ἑ ταρχύσωσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί, 85 | σῆμά
- ΟΜ Ιλ 8.301 ἴαλλεν | Ἕκτορος ἀντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός· | καὶ τοῦ μέν ῥ᾽ ἀφάμαρθ᾽, ὁ δ᾽
- ΟΜ Ιλ 8.310 ἴαλλεν | Ἕκτορος ἀντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός. | ἀλλ᾽ ὅ γε καὶ τόθ᾽ ἅμαρτε·
- ΟΜ Ιλ 8.322 χειρί, | βῆ δ᾽ ἰθὺς Τεύκρου, βαλέειν δέ ἑ θυμὸς ἀνώγει. | ἤτοι ὁ μὲν φαρέτρης
- ΟΜ Ιλ 9.155 ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται, | οἵ κέ ἑ δωτίνῃσι θεὸν ὣς τιμήσουσι | καί οἱ ὑπὸ
- ΟΜ Ιλ 9.239 τι τίει | ἀνέρας οὐδὲ θεούς· κρατερὴ δέ ἑ λύσσα δέδυκεν. | ἀρᾶται δὲ τάχιστα
- ΟΜ Ιλ 10.245 ἀγήνωρ | ἐν πάντεσσι πόνοισι, φιλεῖ δέ ἑ Παλλὰς Ἀθήνη. | τούτου γ᾽ ἑσπομένοιο καὶ
- ΟΜ Ιλ 11.249 πρεσβυγενὴς Ἀντηνορίδης, κρατερόν ῥά ἑ πένθος | ὀφθαλμοὺς ἐκάλυψε κασιγνήτοιο
- ΟΜ Ιλ 11.467 ἵκετ᾽ ἀϋτή, | τῷ ἰκέλη ὡς εἴ ἑ βιῴατο μοῦνον ἐόντα | Τρῶες ἀποτμήξαντες ἐνὶ κρατερῇ
- ΟΜ Ιλ 12.300 ἐπιδευὴς | δηρὸν ἔῃ κρειῶν, κέλεται δέ ἑ θυμὸς ἀγήνωρ | μήλων πειρήσοντα καὶ ἐς
- ΟΜ Ιλ 14.142 ἀλλ᾽ ὁ μὲν ὣς ἀπόλοιτο, θεὸς δέ ἑ σιφλώσειε· | σοὶ δ᾽ οὔ πω μάλα πάγχυ θεοὶ
- ΟΜ Ιλ 15.268 ὁ δ᾽ ἀγλαΐηφι πεποιθώς, | ῥίμφα ἑ γοῦνα φέρει μετά τ᾽ ἤθεα καὶ νομὸν ἵππων· | ὣς
- ΟΜ Ιλ 15.283 ἄκοντι, | ἐσθλὸς δ᾽ ἐν σταδίῃ· ἀγορῇ δέ ἑ παῦροι Ἀχαιῶν | νίκων, ὁππότε κοῦροι
- ΟΜ Ιλ 15.682 δίηται | λαοφόρον καθ᾽ ὁδόν· πολέες τέ ἑ θηήσαντο | ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες· ὁ δ᾽
- ΟΜ Ιλ 16.456 δὴ Λυκίης εὐρείης δῆμον ἵκωνται, | ἔνθα ἑ ταρχύσουσι κασίγνητοί τε ἔται τε | τύμβῳ
- ΟΜ Ιλ 16.674 ἐν Λυκίης εὐρείης πίονι δήμῳ, | ἔνθα ἑ ταρχύσουσι κασίγνητοί τε ἔται τε | τύμβῳ τε
- ΟΜ Ιλ 18.119 ἔσκε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι· | ἀλλά ἑ μοῖρα δάμασσε καὶ ἀργαλέος χόλος Ἥρης. | ὣς καὶ
- ΟΜ Ιλ 18.176 Ἕκτωρ | ἑλκέμεναι μέμονεν· κεφαλὴν δέ ἑ θυμὸς ἄνωγε | πῆξαι ἀνὰ σκολόπεσσι ταμόνθ᾽
- ΟΜ Ιλ 20.77 ὅμιλον | Πριαμίδεω· τοῦ γάρ ῥα μάλιστά ἑ θυμὸς ἀνώγει | αἵματος ἆσαι Ἄρηα
- ΟΜ Ιλ 21.523 ἵκηται | ἄστεος αἰθομένοιο, θεῶν δέ ἑ μῆνις ἀνῆκε, | πᾶσι δ᾽ ἔθηκε πόνον, πολλοῖσι
- ΟΜ Ιλ 22.42 τοσσόνδε γένοιτο | ὅσσον ἐμοί· τάχα κέν ἑ κύνες καὶ γῦπες ἔδοιεν | κείμενον· ἦ κέ
- ΟΜ Ιλ 22.142 ὀξὺ λεληκὼς | ταρφέ᾽ ἐπαΐσσει, ἑλέειν τέ ἑ θυμὸς ἀνώγει· | ὣς ἄρ᾽ ὅ γ᾽ ἐμμεμαὼς
- ΟΜ Ιλ 22.172 δ᾽ αὖτε | ἐν πόλει ἀκροτάτῃ· νῦν αὖτέ ἑ δῖος Ἀχιλλεὺς | ἄστυ πέρι Πριάμοιο ποσὶν
- ΟΜ Ιλ 22.213 ἦμαρ, | ᾤχετο δ᾽ εἰς Ἀΐδαο, λίπεν δέ ἑ Φοῖβος Ἀπόλλων. | Πηλεΐωνα δ᾽ ἵκανε θεὰ
- ΟΜ Ιλ 22.474 γαλόῳ τε καὶ εἰνατέρες ἅλις ἔσταν, | αἵ ἑ μετὰ σφίσιν εἶχον ἀτυζομένην ἀπολέσθαι.
- ΟΜ Ιλ 23.323 αἰεὶ τέρμ᾽ ὁρόων στρέφει ἐγγύθεν, οὐδέ ἑ λήθει | ὅππως τὸ πρῶτον τανύσῃ βοέοισιν
- ΟΜ Ιλ 23.693 ἰχθὺς | θίν᾽ ἐν φυκιόεντι, μέλαν δέ ἑ κῦμα κάλυψεν, | ὣς πληγεὶς ἀνέπαλτ᾽. αὐτὰρ
- ΟΜ Ιλ 23.705 πολλὰ δ᾽ ἐπίστατο ἔργα, τίον δέ ἑ τεσσαράβοιον. | στῆ δ᾽ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν
- ΟΜ Ιλ 24.214 τιτὰ ἔργα γένοιτο | παιδὸς ἐμοῦ, ἐπεὶ οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα, | ἀλλὰ πρὸ Τρώων
