Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΑΙΣΧΥΛΟΣ

Πέρσαι (623-656)


ΣΤΑΣΙΜΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ


ΧΟ. βασίλεια γύναι, πρέσβος Πέρσαις,
σύ τε πέμπε χοὰς θαλάμους ὑπὸ γῆς,
625 ἡμεῖς θ᾽ ὕμνοις αἰτησόμεθα
φθιμένων πομποὺς
εὔφρονας εἶναι κατὰ γαίας.
ἀλλά, χθόνιοι δαίμονες ἁγνοί,
Γῆ τε καὶ Ἑρμῆ, βασιλεῦ τ᾽ ἐνέρων,
630 πέμψατ᾽ ἔνερθεν ψυχὴν ἐς φῶς·
εἰ γάρ τι κακῶν ἄκος οἶδε πλέον,
μόνος ἂν θνητῶν πέρας εἴποι.

ῥ᾽ ἀίει μου μακαρίτας [στρ. α]
ἰσοδαίμων βασιλεὺς βάρ-
635 βαρα σαφηνῆ
ἱέντος τὰ παναίολ᾽ αἰανῆ δύσθροα βάγματα;
παντάλαν᾽ ἄχη
διαβοάσω;
νέρθεν ἆρα κλύει μου;

640 ἀλλὰ σύ μοι, Γᾶ τε καὶ ἄλλοι [ἀντ. α]
χθονίων ἁγεμόνες, δαί-
μονα μεγαυχῆ
ἰόντ᾽ αἰνέσατ᾽ ἐκ δόμων, Περσᾶν Σουσιγενῆ θεόν·
πέμπετε δ᾽ ἄνω
645 οἷον οὔπω
Περσὶς αἶ᾽ ἐκάλυψεν.

ἦ φίλος ἀνήρ, φίλος ὄχθος· [στρ. β]
φίλα γὰρ κέκευθεν ἤθη.
Ἀιδωνεὺς δ᾽ ἀναπομπὸς ἀνίει,
650 Ἀιδωνεύς,
οἶον ἀνάκτορα Δαριᾶνα. ἠέ.

οὐδὲ γὰρ ἄνδρας ποτ᾽ ἀπώλλυ [ἀντ. β]
πολεμοφθόροισιν ἄταις,
θεομήστωρ δ᾽ ἐκικλῄσκετο Πέρσαις,
655 θεομήστωρ δ᾽
ἔσκεν, ἐπεὶ στρατὸν εὖ ποδούχει. ἠέ.


ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΣΙΜΟ


ΧΟΡΟΣ
Των Περσών πολυσέβαστη Δέσποινα,
τις χοές σου λοιπόν και συ στέλνε τις
στου Άδη κάτ᾽ απ᾽ τη γη τα βασίλεια,
ενώ με ύμνους και μεις θα ζητήσουμε,
οι θεοί που οδηγούν τους νεκρούς
μες στη γη να μας είναι καλόβουλοι.
Μα ω του κάτω του κόσμου τρισάγιοι θεοί
Γη κι Ερμεία και συ των νεκρών βασιλιά,
630τη ψυχή του ανεβάσετε πάνω στο φως,
γιατ᾽ αν κάποια γνωρίζει πιο κάλιο από μας
στα δεινά μας γιατρειά,
μόνο αυτός θα μας έλεε το τέλος.

Μ᾽ ακούει τάχα ο μακαρίτης
ο ισόθεος βασιλιάς,
που με καλονόητη γλώσσα, γλώσσα περσικιά,
με βαριόκλαυτα του κράζω μοιρολόγια
και πικρά ξεφωνητά;
Όσο φτάνω πιο ψηλά θα διαλαλήσω
την πανάθλια που μας βρήκε συμφορά.
Μ᾽ ακούει τάχα από τον τάφο του βαθειά;

640Μα ω συ Γη κι οι άρχοντες οι άλλοι
κάτω των νεκρών,
μες απ᾽ τα βασίλειά σας στρέξετε στο φως
η περήφανη ν᾽ ανέβει μακαρία ψυχή,
των Περσών ο Σουσογέννητος Θεός.
Στείλετέ μας τον επάνω, που όμοιο ακόμα
ως τα τώρα σαν αυτόν
της Περσίας δεν εσκέπασε το χώμα.

Πολυαγάπητος αλήθεια ο άντρας
πολυαγάπητος κι ο τάφος,
γιατί τέτοια ψυχή κρύβει αγαπημένη.
Αϊδωνέα, στείλε μας τονε ν᾽ ανέβει
650στο φως έξω, Αϊδωνέα,
τον ασύγκριτο Δαριάνα βασιλέα.

Γιατ᾽ εκείνος δεν επήγαινε ποτέ του
μ᾽ άδικες φθορές πολέμου
να χαλάσει το στρατό του,
και Θεού σοφία οι Πέρσες τον ελέγαν
κι ήτανε Θεού σοφία
κι άξια πάντα κυβερνούσε το λαό του.