ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Ω της Ασίας ολάκερης χωριά και χώρες,
250ω της Περσίας γη, λιμάνι τόσου πλούτου,
πώς μ᾽ ένα μόνο χτύπημα τόση ευτυχία
γένηκε στάχτη κι έρεψε των Περσών τ᾽ άνθος!
Οϊμέ!
κακό ᾽ναι και το μήνυμα κανείς να φέρνει
πρώτος της συμφοράς· μα όμως ανάγκη ακόμα
κι όλο σε σας το πάθημα να ξεδιπλώσω·
γιατ᾽ όλος πάει, χάθηκ᾽ ο στρατός μας, Πέρσες.
ΧΟΡΟΣ
Ω μαύρες μαύρες συμφορές
ανήκουστες φριχτές ώι γω!
βρύση τα δάκρυά μου ας χυθούν
στο τέτοιο πένθος που γρικώ.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
260Ναι, παν χαθήκαν όλα εκείνα κι εγώ ο ίδιος
ανέλπιστα το φως του γυρισμού μου βλέπω.
ΧΟΡΟΣ
Αλήθεια μακροζώητα
χρόνια μού γράφονταν, αχ κι αχ!
ν᾽ ακούσω τέτοια ανέλπιστη
στα γερατειά μου συμφορά.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Μα εγώ μπροστά ήμουν κι ακουστά δεν τα ᾽χω απ᾽ άλλους,
που θα σας πω τα τί κακά μάς βρήκαν, Πέρσες.
ΧΟΡΟΣ
Κι έτσι του κάκου το λοιπόν, οϊμένανε οϊμέ,
οι μυριοπαντομαζωχτές
απ᾽ όλη την Ασία αρματωσιές,
270που πήγαν στην Ελλάδα, εκεί
στη γη την εχθρική!
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Κι είναι γιομάτα απ᾽ τους αρίζικους νεκρούς μας
της Σαλαμίνας κι όλα γύρου τ᾽ ακρογιάλια.
ΧΟΡΟΣ
Για τα κορμιά μού λες, οϊμένανε, οϊμέ,
των φίλων, θαλασσόδαρτα
που μια σηκώνει μια βυθά
το κύμα και χωρίς ζωή
μες στα φαρδιά τους τ᾽ αντεριά κυλά.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Γιατί τα τόξα αδράνησαν κι ο στρατός όλος
απ᾽ τα έμβολα των καραβιών πάει δαμασμένος.
ΧΟΡΟΣ
280Κακόθρηνο άραχλο γουητό
των άθλιων σκούζε των Περσών,
που τους τα φέρανε οι θεοί
όλα κακήν κακώς
και πάει χάθηκε ο στρατός. – αλί!
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Ω πολυμίσητο όνομα της Σαλαμίνας
κι ωχ! πώς στενάζω να θυμούμαι την Αθήνα!
ΧΟΡΟΣ
Στους άθλιους κακοσύντυχη
αλήθεια, Αθήνα, εμάς·
πώς να ξεχνώ, που ορφάνεψες
τόσες Περσίδες άδικα
κι απ᾽ άντρες και παιδιά.
|