Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
κλαιγει
| Οδ. 4.184 | ...άναψε του θρήνου τη λαχτάρα· | πήρε να κλαίγει η Ελένη η αργίτισσα, του γιου του... |
κλαιγεν
κλαιγοντας
| Ιλ. 2.315 | ...τσίριζαν εκείνα | σπαραχτικά· κι η μάνα κλαίγοντας πετούσε ολόγυρά τους· | κι αυτό... |
| Ιλ. 6.373 | ...ομορφομαντούσα | στο καστροπύργι απάνω κλαίγοντας , βογγώντας εστεκόταν. | Κι ο μέγας... |
| Ιλ. 11.136 | ...κι οι δυο τους τότε κλαίγοντας στο βασιλιά μιλούσαν | παρακαλώντας, μ᾽... |
| Ιλ. 16.10 | ...το ρούχο, | και την κοιτάει στα μάτια κλαίγοντας , στα χέρια ως να την πάρει; | Με... |
| Ιλ. 19.345 | ...γιά ιδές τον, | τον ακριβό του ακράνη κλαίγοντας · να φάνε πήγαν οι άλλοι, | και... |
| Ιλ. 21.506 | ...του Δία παλάτι φτάνει, | και κλαίγοντας στου κύρη εκάθισε τα γόνατα, και... |
| Ιλ. 22.240 | ...η σεβαστή μας | στα γόνατά μου επέσαν κλαίγοντας , κι οι σύντροφοι τρογύρα, | να... |
| Οδ. 4.102 | ...συχνά στο νου ως τους φέρνω, | και πότε κλαίγοντας ξανάσαση να βρώ ζητώ και... |
| Οδ. 10.486 | ...που λείπεις | με τριγυρίζουν όλοι κλαίγοντας και τρων τα σωθικά μου.” | Είπα, κι... |
κλαιει
| Ιλ. 19.5 | ...Πάτροκλο τον ακριβό το γιο της | να κλαίει πικρά, και πλήθος σύντροφοι τρογύρα... |
| Ιλ. 22.169 | ...να κυνηγούν, και μέσα μου τον κλαίει πικρά η καρδιά μου, | τον Έχτορα, που... |
| Ιλ. 24.613 | ...οι αθάνατοι του Ολύμπου· | κι αυτή να κλαίει σαν πια κουράστηκε, στερνά να φάει... |
| Οδ. 4.185 | ...του γιου του Κρόνου η κόρη, | πήρε να κλαίει μαζί ο Τηλέμαχος, μαζί κι ο γιος του... |
| Οδ. 4.556 | ...ένα νησί τον είδα, αδιάκοπα να κλαίει και να θρηνάται· | η Καλυψώ η ξωθιά στο... |
| Οδ. 4.801 | ...Πηνελόπης θρήνο, | να πάψει πια να κλαίει , να γόζεται και να μοιρολογιέται. | Κι... |
| Οδ. 8.33 | ...έμεινε καιρό στον τόπο μας να κλαίει την ερημιά του; | Ελάτε, μαύρο,... |
| Οδ. 8.523 | ...απ᾽ τα δάκρυα. | Πώς μια γυναίκα κλαίει τον άντρα της, πεσμένη πάνωθέ... |
| Οδ. 8.540 | ...μια στιγμή δεν έπαψε να κλαίει και να θρηνάται | ο ξένος μας·... |
| Οδ. 19.522 | ...όλο σκοπούς αλλάζει, | και το παιδί της κλαίει τον Ίτυλο, του βασιλιά του Ζήθου | το... |
κλαιεν
| Ιλ. 1.360 | ...σαν αντάρα, | και στον υγιό της πού ᾽κλαιεν έτρεξε και κάθισε μπροστά... |
κλαιμε
| Ιλ. 24.209 | ...καθούμενοι στο σπίτι | μακριάθε να τον κλαίμε . Τού ᾽κλωσε τέτοια η σκληρή του η... |
| Οδ. 4.196 | ...Κακό κι εγώ δεν τό ᾽χω | να κλαίμε εκείνον που μας πέθανε και πάει στον... |
κλαιν
| Ιλ. 7.427 | ...ο μέγας Πρίαμος δεν τους άφηνε να κλαιν κι εκείνοι τότε | βουβοί πα στην πυρά... |
| Ιλ. 18.339 | ...κείτεσαι έτσι ωστόσο, | και γύρα σου θα κλαιν βαθύζωνες της Δαρδανίας γυναίκες | και... |
| Οδ. 4.110 | ...είναι στη ζωή γιά αν πέθανε· τον κλαιν για πεθαμένο | ακούω κι η Πηνελόπη... |
| Οδ. 9.469 | ...σηκώνοντας τα φρύδια πια να πάψουν | να κλαιν , μόν᾽ τα πολλά καλότριχα κριάρια να... |
| Οδ. 12.309 | ...και του φαγιού τον πόθο, | πήραν να κλαιν αναθυμάμενοι τους γκαρδιακούς... |
κλαινε
| Ιλ. 11.394 | ...γυναίκα του ξεσκίζει, τα παιδιά του | κλαίνε ορφανά, κι εκείνος, βάφοντας μ᾽ αίμα... |
| Ιλ. 23.283 | ...κάθε φορά τις χήτες. | Τώρα τον κλαίνε αμετασάλευτα, κι οι χήτες τους στο... |
| Οδ. 16.216 | ...γόζοντας αλάγιαστα· πουλιά δεν κλαίνε τόσο, | οι αϊτοί κι οι αγιούπες οι... |
κλαιοντας
| Ιλ. 18.234 | ...ξάπλωσαν. Τρογύρα οι σύντροφοί του | κλαίοντας τον ζώσαν· κι ο φτερόποδος πίσω... |
| Ιλ. 23.252 | ...κι έμενε πυκνή πεσμένη η στάχτη· | και κλαίοντας μάζευαν σε ολόχρυσο μέσα σταμνί, σε... |
| Οδ. 10.418 | ...το φως κι αναστηθήκαν· | και τέτοια κλαίοντας ανεμάρπαστα μου συντυχαίναν... |
| Οδ. 16.22 | ...λες κι είχε ξεγλιτώσει· | και τέτοια κλαίοντας ανεμάρπαστα κινούσε λόγια ομπρός... |
| Οδ. 17.40 | ...στα δυο πανώρια μάτια, | και τέτοια κλαίοντας ανεμάρπαστα κινούσε λόγια ομπρός... |
κλαις
| Ιλ. 1.362 | ...κι έτσι μιλάει και κρένει: | «Τί κλαις , παιδί μου; ποιός σού τάραξε καημός... |
| Ιλ. 16.17 | ...μήπως τους Αργίτες κάθεσαι και κλαις , που ρημαζόνται | από δικό τους τώρα... |
| Ιλ. 18.73 | ...του συντυχαίνει λόγια: | «Τί κλαις , παιδί μου; Ποιός σού ετάραξε καημός... |
| Οδ. 4.543 | ...λόγια μού ᾽πε: | “Υγιέ του Ατρέα, μην κλαις αδιάκοπα και δίχως τέλος έτσι· | δε... |
| Οδ. 5.160 | ...θεά και του μιλούσε: | «Δε θέλω να μου κλαις , βαριόμοιρε, δε θέλω τη ζωή... |
| Οδ. 8.577 | ...και του θεού το φόβο; | Κι ακόμα γιατί κλαις και δέρνεσαι, κάθε που ακούς, γιά πες... |
| Οδ. 9.453 | ...ολόστερνο! Του αφέντη σου το μάτι | μην κλαις και συ, που του το τύφλωσε με... |
| Οδ. 18.174 | ...μαθές δεν είναι, αδιάκοπα να κλαις και να θρηνάσαι. | Κι ο γιος σου τώρα... |
| Οδ. 19.264 | ...σου! | Αλήθεια, δεν παραξενεύουμαι που κλαις για κείνον τόσο· | τι κι άλλες πού... |