Πρόκειται για μονόπρακτη τραγωδία σε 24 σκηνές, σε περισσότερους από 3.000 ανομοιοκατάληκτους στίχους. Ο συγγραφέας αντιστρέφει τον μεθομηρικό μύθο της δολοφονίας της Αμαζόνας Πενθεσίλειας από τον Αχιλλέα κατά τη διάρκεια του τρωικού πολέμου. Παρουσιάζει την Αμαζόνα να εκλαμβάνει ως ειρωνεία την αυτοπαράδοση του ερωτευμένου Αχιλλέα και να διατάζει τα σκυλιά της να τον κατασπαράξουν. Όταν συνειδητοποιεί την πράξη της αυτοκτονεί.
Το έργο μεταφράστηκε από τον Ι. Οικονομίδη, σε έμμετρο ανομοιοκατάληκτο στίχο, σε ωραία δημοτική γλώσσα. Η μετάφραση όμως επικρίθηκε ως αντιποιητική. Μεταφράστηκε και από την Τζένη Μαστοράκη, της οποίας η μετάφραση θεωρήθηκε «κλασική». Το έργο ανέβηκε από το Κ.Θ.Β.Ε. τη θεατρική περίοδο 1986-87 σε μετάφραση Μαστοράκη και σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.
Πενθεσίλεια
Στοιχεία Έκδοσης:
- Kleist, Heinrich von. 1986. Πενθεσίλεια. Μετ. Τζένη Μαστοράκη. Θεσσαλονίκη: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Τίτλος πρωτοτύπου: Penthesileia. Ein Trauerspiel (Tübingen, 1807).
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Θρύλος, Άλκης. 1939. «Νταμάρια Λυκαβηττού· παράσταση οργανωμένη από την Περιφερειακή Διοίκηση Θηλέων Πρωτευούσης της Ε.Ο.Ν: Ε. Κλάιστ, «Πενθεσίλεα», τραγωδία», Νέα Εστία 26 (1939):1142-1143.
- ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ. Πενθεσίλεια. Πληροφορίες για την παράσταση του 1986/1987, προγράμματα, αφίσες, δημοσιεύματα τύπου, κείμενα, φωτογραφίες.
- Οικονομίδης, Ι. 1929. «Eρρίκου Κλάιστ Πενθεσίλεια», Ο Νουμάς 3/788: 41-43.
- Χασάπη-Χριστοδούλου, Ευσεβία. 2002. Η ελληνική μυθολογία στο νεοελληνικό δράμα. Από την εποχή του Κρητικού θεάτρου έως το τέλος του 20ού αιώνα. Τόμοι Α΄ & Β΄. Πρόλογος: Βάλτερ Πούχνερ. Θεσσαλονίκη: University Studio Press. σ. 112-113, 554, 779-780.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
