Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Ο συγγραφέας, που τραυματίστηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έγραψε αυτό το έργο πολύ γρήγορα, μεταξύ της άνοιξης του 1934 και του Ιουνίου του 1935, καθώς οι δικτατορίες ανέρχονταν παντού στην Ευρώπη και μαζί με την οικονομική κρίση του 1929 οδηγούσαν σταθερά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει, ως προειδοποίηση, τα αδελφοκτόνα κίνητρα που αργότερα οδήγησαν στον —τότε μελλοντικό— Β΄ Π. Π. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί τον κυνισμό των πολιτικών καθώς και τη στρέβλωση εκ μέρους τους των συμβόλων και της έννοιας του δικαίου.
Ο Giraudoux, περιγράφοντας στο έργο αυτό τη βλακεία των ανθρώπων και το πείσμα τους, κάνει έναν παραλληλισμό μεταξύ της κατάστασης στην Ευρώπη, όπου κανείς δεν αντιδρά εναντίον του πολέμου που διαφαίνεται στον ορίζοντα, με τον Τρωικό πόλεμο. Πράγματι, το θεατρικό τελειώνει με τον αναπόφευκτο πόλεμο, πράγμα που αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
Το έργο τοποθετείται την ημέρα πριν την έναρξη του Τρωικού πολέμου μέσα στην πόλη της Τροίας. Παρακολουθούμε τον αγώνα του Έκτορα, τον οποίο υποστηρίζουν και οι γυναίκες της Τροίας, καθώς προσπαθεί να αποφύγει τον πόλεμο με τους Έλληνες. Η Ανδρομάχη είναι έγκυος, και το γεγονός αυτό ενισχύει την επιθυμία του για ειρήνη. Μαζί με τη σοφή μητέρα του Εκάβη, ο Έκτωρ εισηγείται κατά του πολέμου και προσπαθεί να πείσει τον Πάρη να επιστρέψει στους Αχαιούς την Ωραία Ελένη. Για τον Έκτορα η Ελένη συμβολίζει μόνο τον πόλεμο και την καταστροφή. Αλλά για τους Τρώες συμβολίζει την ευκαιρία για δόξα και είναι πρόθυμοι να δούνε έναν πόλεμο που θα γίνει στο όνομά της. Η συμφωνία ειρήνης που διαπραγματεύεται ο Έκτωρ με τον απεσταλμένο των Ελλήνων, Οδυσσέα, δεν γίνεται αποδεκτή από τους Τρώες που παρασύρονται από τα ψέματα των δημαγωγών, και έτσι, στο τέλος του έργου, βγαίνει αληθινή η πρόβλεψη της Κασσάνδρας ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να αποφευκτεί.
Για πρώτη φορά παίχτηκε στις 22 Νοεμβρίου 1935 από το Théâtre de l'Athénée σε διεύθυνση του Louis Jouvet.