Ο Φιλοκτήτης του André Gide είναι ριζοσπαστικά διαφορετικός από αυτόν του Σοφοκλή. Ο κόσμος του Σοφοκλή είναι ένα σύστημα πέρα από τον έλεγχο του ανθρώπου, ενώ ο Gide, επηρεασμένος από τον Nietzsche, τοποθετεί μια δύναμη πάνω από τους θεούς: τον άνθρωπο.
Ο Φιλοκτήτης επιλέγει να παραμείνει στο νησί για να συνεχίσει να απολαμβάνει μια σχεδόν πλατωνική αλήθεια, καλοσύνη και ομορφιά. Εκεί παραμένει ελεύθερος από τις ηθικές εντάσεις της κοινωνίας, ελεύθερος από την πατρίδα του που θέλει να τον χρησιμοποιήσει, και ελεύθερος από έναν κόσμο που υποτάσσει τους ανθρώπους στους θεούς (οι οποίοι δεν εμφανίζονται στο έργο). Ο Φιλοκτήτης του Gide γνωρίζει τον κόσμο και τον εαυτό του και θεωρεί ότι έτσι είναι αυτάρκης, ενώ ο Φιλοκτήτης του Σοφοκλή αντιλαμβάνεται ότι μια τέτοια αυτάρκεια δεν μπορεί να την αποκτήσει. (Tziovas 2014).
Πρώτη φορά δημοσιεύθηκε το έργο του Gide το 1898 στο περιοδικό Revue Blanche και εκδόθηκε σε βιβλίο, σε συλλογή με άλλα έργα του συγγραφέα το 1899. Ο ίδιος ο Gide έγραφε σε κάποιες εισαγωγικές σημειώσεις ότι το θεατρικό αυτό δεν προοριζόταν για την σκηνή. (Mandel 1981).
