Στο εικοστό έκτο άσμα της Κόλασης του Δάντη, συναντάμε τον Οδυσσέα, ο οποίος αφηγείται στον Δάντη και τον οδηγό του, τον Βιργίλιο, πώς βρήκε τον θάνατό του και βρέθηκε στην κόλαση. Κατά τον Δάντη, ο Οδυσσέας ξανάφυγε από την Ιθάκη, πέρασε το Γιβραλτάρ, ίδρυσε τη Λισσαβόνα και πνίγηκε στον Ωκεανό από ανεμοθύελλα. Ο δαντικός Οδυσσέας μιλά με απόλυτη αξιοπρέπεια και περηφάνια. Μοιάζει να έχει καταδικαστεί να περάσει την αιωνιότητα στην κόλαση εξαιτίας της φήμης του για την πονηριά και εξαπάτηση, ή από μεταγενέστερη αναθεώρηση της ιστορίας: δεν βλέπουμε τον Οδυσσέα του Ομήρου, έναν γενναίο και πολυμήχανο μαχητή, αλλά τον Οδυσσέα του Βιργιλίου, έναν άνανδρο μηχανορράφο.
Θεία Κωμωδία, τ. Ι: Κόλαση, «Άσμα XXVI»
Στοιχεία Έκδοσης:
- Dante (Dante Aligheri). 2002. Η Θεία Κωμωδία. Κόλαση. Μετ. Ανδρέας Ριζιώτης. Αθήνα: Τυπωθήτω - Γιώργος Δάρδανος. Τίτλος πρωτοτύπου: La Divina Commedia: Inferno (1555).
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
