Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Νέα ποιήματα (1996). Τα ποιήματα της συγκεκριμένης συλλογής εντάσσονται στη δεύτερη συγκεντρωτική έκδοση Τα ποιήματα (2003) στην ενότητα «Μεταμορφώσεις». Στα ποιήματα της ενότητας αυτής ο ποιητής επιλέγει παραθέματα από ποιήματα άλλων δημιουργών και συν-διαλέγεται μαζί τους, παράγοντας ένα είδος διαλεκτικής ποίησης ή ποίησης της διαλεκτικής. Παράθεμα και ποίημα λειτουργούν συμπληρωματικά, ενίοτε και ανταγωνιστικά. Για τη συγκεκριμένη μέθοδο ο Λουκάς Κούσουλας σημειώνει σε επισημείωση μεταγενέστερης συλλογής του (Το πουκάμισο το θαλασσί, 2000): «Το ξένο παράθεμα προσανατολίζει γρήγορα και σωστά προς την κατεύθυνση που θέλω κι ενισχύει το ποίημα, απαλλάσσοντάς το από αναγκαία αλλά αδιάφορα ποιητικά και αντιποιητικά πολλές φορές στοιχεία». Τελικά, παράθεμα και ποίημα είναι αναπόσπαστα μέρη μιας νέας ενότητας, μιας «μεταμόρφωσης» εν τη γενέσει. Στο συγκεκριμένο ποίημα ο Λουκάς Κούσουλας συνδιαλέγεται με τον Όμηρο με αφορμή ένα παράθεμα που προέρχεται από τη ραψωδία A της Ιλιάδας. Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Χρύσης, ιερέας του Απόλλωνα, όταν μετέβη στον Αγαμέμνονα για να ζητήσει πίσω την κόρη του Χρυσηίδα, αποπέμφθηκε με εξευτελιστικό τρόπο από τον αρχηγό των Αχαιών. Στη συνέχεια, ζητώντας εκδίκηση για την προσβολή που υπέστη, προσευχήθηκε στον θεό Απόλλωνα οι Δαναοί να πληρώσουν για τα δάκρυά του («Τείσειαν Δαναοὶ ἐμὰ δάκρυα»). Η προσευχή του εισακούστηκε, και με τον τρόπο αυτό ξεκινούν τα δεινά των Αχαιών και η πλοκή της Ιλιάδας.