Το συγκεκριμένο ποίημα ανήκει στην ενότητα «Σκαραβαίοι» της συλλογής Σκαραβαίοι και Τερρακόττες και εντάσσεται στο κλίμα του παρνασσισμού. Η επίδραση των διδαγμάτων του παρνασσισμού των Heredia ή Théophile Gautier είναι φανερή στη θεματική, στη γλώσσα, στη στιχουργική, ακόμη και στους εξεζητημένους τίτλους της συλλογής. Μάλιστα τα σονέτα με τον γενικό τίτλο «Σκαραβαίοι» του Ιωάννη Γρυπάρη έκαναν, αμέσως μόλις δημοσιεύτηκαν, εξαιρετική εντύπωση για την περίτεχνη επεξεργασία τους και την πλούσια ηχηρή τους γλώσσα με τις πολλές σπάνιες λέξεις και τα νεόκοπα ή δημοτικά σύνθετα (Πολίτης, 1989: 222). Το συγκεκριμένο ποίημα είναι ένα καλοδουλεμένο σονέτο που ακολουθεί τα γνωρίσματα του παρνασσισμού, αντλώντας τη θεματική του από την αρχαιότητα. Η Ερυκίνη του τίτλου είναι η Αφροδίτη, μητέρα και προστάτιδα των Ερώτων, στην οποία προσφεύγουν οι κάθε λογής ερωτευμένοι.
«Ερυκίνη»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1919
Στοιχεία Έκδοσης:
- Γρυπάρης, Ιωάννης. 2001. Σκαραβαίοι και Tερρακόττες. Αθήνα: Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη [σειρά: Νεοελληνική Βιβλιοθήκη]. [1η έκδ. 1919, Αθήνα: Ι. Ν. Σιδέρης.]
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Πολίτης, Λίνος [1978] 1989. Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Ε΄ έκδ. Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
