[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Ιωάννης Γρυπάρης
Ερυκίνη
Όσα καράβια τα νερά της Μεσογείου σχίζουν
σαν περιστέρια ολόασπρα διπλώνουν το φτερό των
μπρος σου, Ερυκίνη· και, ξανθή μητέρα των Ερώτων,
σε Σε λιβάνι αγνό, στις Κόρες σου χρυσόν κομίζουν.
Καλό ταξίδι, ω Εύπλοια, τους δίνεις κι αρμενίζουν
πρίμα με το βοριά και πάλι πρίμα με τον νότον·
στην αγωνία της τρικυμίας δε χύνουν τον ιδρό των
και τ’ αγαθά, στα πέρατα της γης που θησαυρίζουν.
Τώρα γυρνάει φαιδρός ο ναύτης κι ο καραβοκύρης
και πρι σιμώσει ολότελα το πλοίο εκεί στο βράχο
τους περιμένουν η Μαργώ, η Γαλανθίς κι η Φλύρις.
— «Πολύ, Μαργώ μου, σ’ αγαπώ — μ’ όση καρδιά μου μένει —
γιατί, έτσι πάντα βοηθό την Αφροδίτη να ’χω,
της κόρης μοιάζεις που πιστή στην Ίμβρο με προσμένει».
Ιωάννης Γρυπάρης. 2001. Σκαραβαίοι και Tερρακότες. Αθήνα: Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη. [1η έκδ. 1919, Αθήνα: Ι. Ν. Σιδέρης].
