Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Η Ελληνική νύχτα (1974) και στην ενότητα «Η Φαρέτρα» (1968-1969). Πρωτοδημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία (1 Φεβρουαρίου 1969). Τα περισσότερα ποιήματα της συλλογής αυτής πρωτοδημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Νέα Εστία, Νέα Κείμενα και στην κυπριακή Επιθεώρηση Λόγου και Τέχνης κατά τη διάρκεια της επταετίας. Στις δύο από τις πέντε ενότητες της συλλογής αυτής (ενότητα Β΄ «Η Ελληνική νύχτα», ενότητα Γ΄ «Η Φαρέτρα»), ο Γιώργος Γεραλής περνάει στον χώρο της πολιτικής ποίησης, εμπνευσμένος από την ιστορική συγκυρία της δικτατορίας. Γενικά, ο τόνος των ποιημάτων αυτών δεν είναι τραγικός αλλά διαβρωτικά και καβαφικά σαρκαστικός. Σύμφωνα με τον A. Καραντώνη (1987: 482), ο Γιώργος Γεραλής έγραψε αυτούς τους στίχους από ηθικό χρέος προς τις ιδέες του και προς τον αγώνα ορισμένων συναδέλφων του. Επιπλέον, διακρίνεται και ένα αίσθημα ενοχής για τη μη συμμετοχή του σε έναν πραγματικό αντιστασιακό αγώνα. Ειδικότερα, στην ενότητα «Η Φαρέτρα» εκτοξεύει τέσσερα ποιήματα-βέλη κατά της Χούντας. Ο λόγος τού ποιητή στην ενότητα αυτή είναι λιτός και η ειρωνεία δηκτική. Στα ποιήματα ο ποιητής χρησιμοποιεί τη «μυθική μέθοδο» (κατά τον τρόπο του Κ. Π. Καβάφη), που του επιτρέπει να σχολιάσει τη σύγχρονή του πραγματικότητα με υπαινικτικό τρόπο. Κύρια στοιχεία των ποιημάτων είναι ο καβαφίζων τρόπος γραφής, το στοιχείο της ειρωνείας και η αλληγορία. Στο συγκεκριμένο ποίημα υπάρχουν σαφείς αναφορές στην Βατραχομυομαχία του Ψευδο-ομήρου, στο έπος που αποτελεί παρωδία της Ιλιάδας του Ομήρου. Σύμφωνα με τον μύθο της Βατραχομυομαχίας, ξέσπασε πόλεμος μεταξύ βατράχων και ποντικών, με πολλά θύματα και από τις δύο πλευρές. Ο πόλεμος έληξε με επέμβαση των θεών, και οι βάτραχοι αναδείχθηκαν νικητές έναντι των ποντικών.