ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Οϊμέ, ποιό κατακέφαλα χαμό μας φέρνεις!
ω ανίκητη των παλατιών αυτών Κατάρα,
πόσο έχεις μάτι οξύθωρο, αφού κι όσα ήταν
στα σίγουρα, έξω απ᾽ τη βολή, συ με δοξάρι
κι από μακριάθε αλάθευτο, τα παίρνεις κάτω
κι έρμη από τους δικούς μ᾽ αφήνεις την τρισάθλια!
και τώρα ο Ορέστης, που ᾽χε την καλή την γνώση
να πάρει πόδι απ᾽ την κατάρατη αυτή λάσπη,
η μόνη ελπίδα να μας γιάτρευε από τούτο
το καλό χαροκόπι — γράφε την χαμένη!
ΟΡΕΣΤΗΣ
700Εγώ μ᾽ ανθρώπους τόσο καλοτυχισμένους,
από καλύτερη αφορμή να γνωριζόμουν
θα ᾽θελα και στο σπίτι τους να φιλευόμουν·
γιατί ποιός το καλό του ξένου του δε θέλει;
Μα όμως θα το ᾽χα στην ψυχή μου γι᾽ αμαρτία
ν᾽ αφήσω ατέλειωτο για φίλους τέτοιο πράμα,
μια που το πήρ᾽ απάνω μου και με φιλεύουν.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Δε θα ᾽χεις από μας πιο λίγο απ᾽ ό,τι αξίζεις
κι ουδέ πιο λίγο φίλος του σπιτιού θα γίνεις·
τ᾽ όμοιο ένας άλλος θα ᾽ρχονταν τα νέα να φέρει.
710Μα είναι καιρός οι ξένοι, που όλη την ημέρα
σε δρόμο πέρασαν μακρύ, ν᾽ αναπαυθούνε.
Οδήγησέ τον στο φιλόξενο ανδρωνίτη
κι αυτούς που τον ακολουθούν και σύντροφούς του
και να φροντίσεις τίποτε να μην τους λείψει,
γιατί με μένα, ξέρε το, θα ᾽χεις να κάμεις.
Και ᾽γω στον κύριο του σπιτιού μας θενα φέρω
την είδηση· και, δόξα ο θεός, έχουμε φίλους
για να σκεφθούμε όσο γι᾽ αυτά που μας εβρήκαν.
ΧΟΡΟΣ
Λοιπόν, σκλάβες πιστές αυτών των σπιτιών,
720των ευχών μας τη δύναμη πότε κι εμείς
για τον ήρωα θα δείξομ᾽ Ορέστη;
Ω Γη σεβαστή και χώμα ιερό
του τύμβου, που τώρα βαθιά το κορμί
του βασιλιά του ναυάρχου σκεπάζεις,
τώρ᾽ απάκουσε, τώρα βοήθεια να ᾽ρθεις
κι είναι τώρα καιρός να κατέβουν μαζί
η Πειθώ η δολερή και της νύχτας ο θεός
ο κατωκοσμίτης Ερμής,
να επιβλέψουν σ᾽ αυτές
των σπαθιών τις σκληρόψυχες μάχες.
ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ
730Κάτι κακό μου φαίνεται ετοιμάζει ο ξένος·
βλέπω του Ορέστη τη βυζάστρ᾽ αυτή κλαμένη·
για πού πηγαίνεις, Κίλισσα, έξω απ᾽ το σπίτι
με ακάλεστη μαζί τη λύπη συνοδειά σου;
|