[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Théodore de Banville
Ελένη
Μετάφραση: Κατερίνα Μαρινάκη
Η Ελένη δέκα χρονών· η χρυσαφένια κόμη της
λούζει τον φοβερό κι αγέρωχο σαν πύργο λαιμό της.
Μεγάλη σκιά, μέσα στη νύχτα βρυχάται από έρωτα·
πλάι της ένας τραχύς κυνηγός βαδίζει μέσα στ’ αγιάζι.
Στο φεγγαρόφωτο, όμοια νεόνυμφη, ανοίγει την πορφύρα
κι αστράφτει το λευκό περίγραμμα του στήθους της
ενώ οι τίγρεις δείχνουν στα μικρά τού γύπα
την κόρη του Τυνδάρεω, ερωτευμένη με τον Θησέα.
Και κοντά στου Ευρώτα τα μελωδικά νερά
διαβαίνουν πυκνόμαλλοι και δυνατοί σαν θεοί.
«Ω φονιά των λιονταριών», λέει η ξανθή πριγκίπισσα,
«πολεμιστή λουσμένε πάντοτε στο αίμα, θα κοιμηθείς
στο στήθος μου· οδήγησέ με στο βαθύ δάσος».
Κι ο νεαρός ήρωας την παίρνει στην αγκαλιά του.
Jean-Louis Backès. 1993. Ο μύθος της Ελένης. Μετ. Μαίρη Γιόση. Αθήνα: Μέγαρο Μουσικής. Τίτλος πρωτοτύπου: Le mythe d’Hélène (Adosa, 1984).
