Εξώφυλλο

Νόστος:

Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία

Μνήμη Δ. Ν. Μαρωνίτη

[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]

Guillaume Apollinaire

Το συναξάρι των ζώων ή Ορφέως ακολουθία

Μετάφραση: Νίκος Παπαδόπουλος

(αποσπάσματα)

ο Ορφέας

Θαυμάστε του χαράγματος, εδώ, ποια η δύναμις
η αρχοντική και ποια η εντέλεια, το άωτον της γραμμής.
Είναι η φωνή ε-
κείνη που εβγή-
κε από τα έγκα-
τα του φωτός
και περί ης στον
Ποιμάνδρη του ο-
μιλεί ο Ερμής ο
Τρισμέγιστος.
[…]

ο Όφις

Σε έχει πιάσει λύσσα με τα κάλλη και την ομορφιά
τα δε θύματά σου, ύπουλη φάρα, και τα λάφυρα
τί γυναίκες που ήταν, όλες Θε μου, μια και μια:
Εύα και Κλεοπάτρα, μηδέ εξαιρουμένης της μικρής
Ευρυδίκης. Και έχω ακόμα υπόψη μου κάνα δυο τρεις.
[…]

ο Ορφέας

Γιά δείτε εδώ τα μιαρά στίφη όπου σας ήφερα
δω, τα μυριόποδα και τα πολυόμματα· γιά δείτε…
παντοιών εντόμων σμήνη, ακάρια και ροτίφερα,
μικρόβια απείρως θαυμαστότερα —ναι! ό,τι και αν πείτε—,
και από του κό-
σμου ετούτου εδώ
τα θαύματα
τα επτά,
και από τα δώ-
ματα της Ρο-
ζαμούνδης τα
σεπτά.
[…]

οι Σειρήνες

Σαν τί σεκλέτι να σας τρώει, Σειρήνες; Και τί να ’γι-
νε αφορμή που ολοφύρεσθε τις νύχτες στα πελάγη;
Σου μοιάζω, θάλασσα — βρίθω φωνών και εγώ από μηχανής
ήχων που με διαπλέουν. Και πλοία μου; Τα έτη που έζησε κανείς.
[…]

Guillaime Apollinaire. 2001. Το συναξάρι των ζώων ή Ορφέως ακολουθία. Μετ. Νίκος Παπαδόπουλος. Ξυλογραφίες Raoul Dufy. Αθήνα: Καστανιώτης & Εκδόσεις Διάττων. Τίτλος πρωτοτύπου: Le bestiaire ou cortege d’Orphée.