Εξώφυλλο

Νόστος:

Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία

Μνήμη Δ. Ν. Μαρωνίτη

[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]

Jean de Rotrou

Αντιγόνη

Μετάφραση: Βασίλης Μάστορης & Πάρις Μπουρλάκης

(απόσπασμα)

[…]
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Νά, λοιπόν, η αδελφή που σας ήταν τόσο αγαπητή,
οδηγημένη σήμερα εδώ από μία μόνο προσευχή,
και τί! τούτη η αγάπη που γεννήθηκε μαζί με μας,
γι’ αυτήν, όχι χωρίς λόγο, ζηλεύει ο Ετεοκλής
και γι’ αυτήν καλά γνωρίζω ότι με υποπτεύεται
που δεν μπορώ κι αυτόν να τιμώ όπως εσάς σέβομαι·
αυτή λοιπόν η τρυφερή φιλία άρνηση συναντά!
Έχασε τα δίκαιά της και πλέον δεν σας συγκινεί!
Τουλάχιστον, αν από τόσο μακριά μπορούσατε να δείτε τα δάκρυά μου,
Ίσως, για χάρη τους, καταθέτατε τα όπλα.
Γιατί δεν θα τολμούσα ακόμη να σας κατηγορήσω
πως είστε κι από βράχο πιο σκληρός και πιο κουφός.
Προς το παρόν ο Ετεοκλής υποχωρεί μπροστά στην φύση·
Αφήνεται να νικιέται από τους θρήνους της μητέρας μου.
Δεν έχει παραμερίσει όλα τ’ ανθρώπινα αισθήματα.
Και το σπαθί είν’ έτοιμο να πέσει από τα χέρια του
κι εσείς, πιο απάνθρωπος και πιο απρόσιτος,
κρατάτε απέναντί μου την στάση του ανίκητου.
Εγώ, που τ’ όνομά μου μόνο θα ’πρεπε να σας έχει συγκινήσει,
που τα μάτια μου δεν στέγνωσαν αφότου εξορισθήκατε·
εγώ που στ’ αλήθεια θα ’βρισκα πολύ απλό
έναν θάνατο για σας να μου ’χει επιβληθεί·
εγώ η δύστυχη, που πέφτω στα γόνατα και σας εκλιπαρώ,
Όχι για την αγάπη την δική μου, μα για την αγάπη σας.

ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ
Αν κάποιο αίσθημα μένει και μετά τον θάνατό μας,
πόσο θα σας ήμουν ευγνώμων αν μου στερούσατε την ζωή!
Αντί, ακριβή μου αδελφή, να με προστάζετε
αυτά που το πάθος μου δεν μπορεί να σας χαρίσει,
ελάτε, πάρτε μου τούτο το σπαθί, ναι, ελάτε· αλλά, συνάμα,
βυθίστε το στο στήθος μου, κάντε με να πεθάνω·
σε σας η υπακοή θα φτάσει μέχρι θανάτου·
μα δεν μπορώ να ζήσω και να μην εκδικηθώ.

Steiner, George. 2001. Οι Αντιγόνες. Μετ. Βασίλης Μάστορης & Πάρις Μπουρλάκης. Αθήνα: Καλέντης.