[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Joseph Brodsky
Ορφέας και Άρτεμη
Μετάφραση: Λεωνίδας Καρατζάς
Ήρθε ο χειμώνας. Ο Υμνωδός,
ακούραστος και με σώας τα φρένας,
βλέπει ένα χνάρι λύκου στο μονοπάτι
και σαν τον καλλιτέχνη δρυοκολάπτη
σκαρφαλώνει στο πεύκο
για να μπορέσει να δει μακρύτερα,
να μελετήσει καλύτερα
το κέντημα που κηλιδώνει το λευκό.
Διάσπαρτα ίχνη πάνω στο χιόνι
των λόφων, λες και το φως της αυγής
σκόρπισε στο κρεβάτι μιας καλλονής
απλόχερα πετράδια.
Ανάμεσα στα λιβάδια και στις στράτες
μπερδεύτηκαν τα νήματα.
Πώς να μπορέσει η Άρτεμη
να βρει τις άκρες;
Παρενθέσεις βάζει ο χειμώνας
στη ζωή. Των δέντρων ο λευκός χιτώνας
δεν αφήνει το βλέμμα ν’ αναπαυτεί.
Ο καινούριος Ορφέας αδιαφορεί
για τα κρυμμένα πλάσματα.
Φυλλομετρώντας το μεγάλο καλεντάρι του,
συμπυκνώνοντας το γλωσσάρι του
συμπληρώνει τη δική του ζωολογία.
1964
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. 1998. Ορφέας και Ευρυδίκη στην ποίηση του εικοστού αιώνα. Επιλογή κειμένων Ελένη Βαροπούλου. Αθήνα: Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
