[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Ζωή Καρέλλη
Ενδυμίων
Η Σελήνη αγάπησε τον Ενδυμίωνα,
ίσως γιατί αποκοιμήθηκεν αυτός
τον γλυκόν ύπνον βαθιά.
Δεν θα ταράξει με λαμπρές κινήσεις
κι απότομες των νέων ανθρώπων
την εμορφιά του προσώπου της,
ησυχία σχεδόν παγερή.
Ο νέος που κοιμάται ευτυχής,
δε θα φοβηθεί την Κυρά της Νύχτας,
με το αργυρό, άσπιλο πρόσωπο, λείο
και την άχρονη ηλικία, άχροη,
την παντοτινή της παρθενικότητα.
Ζωή Καρέλλη. 1951. Της μοναξιάς και της έπαρσης. Θεσσαλονίκη. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Ζωή Καρέλλη. 1973. Τα ποιήματα της Ζωής Καρέλλη. Τόμ. A΄ (1940–1955). Αθήνα: Οι εκδόσεις των φίλων.
