Εξώφυλλο

Ανθολογίες

Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη

ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ

17. – Απόσπασμα 19 West

Ο Αριστοτέλης, που διασώζει το απόσπασμα, μας πληροφορεί ότι οι στίχοι ήσαν οι πρώτοι του ποιήματος και ότι εκφέρονταν από τον μαραγκό (τέκτονα) Χάρωνα. Μετά την απόρριψη των παραδεδεγμένων αξιών (πλούτος και ισχύς), ίσως ακολουθούσε η κατάφαση, όπως συμβαίνει στο επόμενο απόσπασμα. Στους στίχους αυτούς παραπέμπει ο Ηρόδοτος.

«οὔ μοι τὰ Γύγεω τοῦ πολυχρύσου μέλει,
οὐδ᾽ εἷλέ πώ με ζῆλος, οὐδ᾽ ἀγαίομαι
θεῶν ἔργα, μεγάλης δ᾽ οὐκ ἐρέω τυραννίδος·
ἀπόπροθεν γάρ ἐστιν ὀφθαλμῶν ἐμῶν.»

Για τα πλούτη του πολύχρυσου Γύγη1 δεν νοιάζομαι,

δεν τα ζήλεψα ποτέ μου,

τα δώρα των θεών δεν με θαμπώνουν

και η κραταιά τυραννίδα2 δεν με συγκινεί·

είναι όλα τόσο μακριά από τα μάτια μου.

 

(μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος)

 

1 Βασιλιάς της Λυδίας (περ. 687-652 π.Χ.), της ισχυρότερης δύναμης στη δυτική Μικρά Ασία, γνωστός, μεταξύ άλλων, για τα μυθώδη πλούτη του. Για τους αρχαίους ο Γύγης ήταν ο "Κροίσος" πριν από τον Κροίσο.

2 Η λέξη τυραννίς, που μαρτυρείται εδώ για πρώτη φορά, προφανώς δεν έχει ακόμα την αρνητική χροιά που απόκτησε αργότερα.