Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
αναστησα
| Ιλ. 9.485 | ...την άκρην άκρη. | Κι έτσι μεγάλο εγώ σε ανάστησα , θεόμορφε Αχιλλέα, | και σ᾽... |
| Ιλ. 18.56 | ...τρυφερό κλωνάρι ανάδωσε· κι εγώ, που ανάστησά τον | σα ροδαμό που ξεπετάχτηκε στου... |
| Ιλ. 18.437 | ...τρυφερό κλωνάρι ανάδωσε· κι εγώ, που ανάστησά τον | σα ροδαμό που ξεπετάχτηκε σε... |
| Ιλ. 24.60 | ...κι ατή μου | μ᾽ έγνοια μεγάλη την ανάστησα , και σε θνητό τη δίνω | γυναίκα,... |
αναστησαν
| Ιλ. 14.202 | ...Τηθή τη μάνα, | που με αναθρέψαν και με ανάστησαν στο αρχοντικό τους, σύντας | με πήραν... |
| Οδ. 14.141 | ...φως που πρωτοχάρηκα κι ατοί τους με αναστήσαν · | μηδέ γι᾽ αυτούς πια τόσο μύρουμαι,... |
αναστησε
| Ιλ. 5.271 | ...αρχοντικό του μέσα· | κι ατός του ανάστησε τα τέσσερα μες στο παχνί δικά... |
| Ιλ. 6.196 | ...με χωράφια. | Τρία παιδιά απ᾽ αυτήν ανάστησε μετά ο Βελλεροφόντης, | τον Ίσαντρο και... |
| Ιλ. 7.199 | ...Σαλαμίνα δε με γέννησε, μηδέ κι ανάστησέ με!» | Είπε, κι αυτοί παράκληση έκαναν... |
| Ιλ. 8.284 | ...πού ᾽σουν | κλεφτόγεννό του και σε ανάστησε στο αρχοντικό του μέσα. | Μόχτα! Μακριά... |
| Ιλ. 13.466 | ...κουφάρι· | σ᾽ είχε κουνιάδο και σε ανάστησε , μικρό παιδί σαν ήσουν, | και τώρα ο... |
| Ιλ. 23.90 | ...του, | και σύντας γνοιαστικά με ανάστησε , με κάνει σύντροφό σου. | Παρόμοια... |
| Οδ. 2.131 | ...το σπίτι | την που με γέννησε, με ανάστησε · κι ο κύρης μου στα ξένα | γιά ζει γιά... |
| Οδ. 14.22 | ...πάντα, | που ο θείος χοιροβοσκός τ᾽ ανάστησε , στους δούλους μέσα ο πρώτος. | Την... |
| Οδ. 15.363 | ...και για κείνο· | τι ήταν ατή της που μ᾽ ανάστησε με τη μακρομαντούσα | μαζί Χτιμένη, τη... |
| Οδ. 19.354 | ...νου κυβερνημένο, | αυτή που εβύζαξε κι ανάστησε το δόλιο εκείνο, η πρώτη, | που σαν τον... |
αναστησει
| Ιλ. 5.70 | ...Πήδαιο, θανατώνει, | πού ᾽χε η Θεανώ αναστήσει η αρχόντισσα, κι ας ήταν... |
| Ιλ. 11.224 | ...Θεανώς της ροδομάγουλης ο κύρης, αναστήσει , | μικρός σαν ήταν· μα σαν άνθισεν η... |
αναστησεις
| Οδ. 19.368 | ...και περίλαμπρο το γιο σου ν᾽ αναστήσεις · | και τώρα μόνο εσένα αρνήστηκε του... |
αναστοριζεις
| Ιλ. 24.388 | ...του γιου μου του άμοιρου τη μοίρα αναστορίζεις ;» | |
ανασυρα
| Οδ. 11.48 | ...τρανό τον Άδη. | Κι εγώ, καθούμενος, ανάσυρα το κοφτερό απ᾽ τη μέση | σπαθί, και των... |
ανασυραμε
ανασυραν
| Οδ. 22.193 | ...από την άλλην άκρη | ως τα δοκάρια τον ανάσυραν στην αψηλή κολόνα. | Φώναξες τότε... |
ανασυρε
| Ιλ. 5.110 | ...από τ᾽ αμάξι | και την πικρή σαγίτα ανάσυρε , στον ώμο μου που... |
| Ιλ. 5.112 | ...χώμα κάτω, | κι ήρθε κοντά του κι έξω ανάσυρε τη γρήγορη σαγίτα, | και μέσα απ᾽ τον... |
| Ιλ. 12.395 | ...τον Αλκμάνα, | και πίσω το κοντάρι ανάσυρε · πίστομα εκείνος πέφτει | ξοπίσω... |
| Οδ. 8.84 | ...ωστόσο | πήρε ο Οδυσσέας μεμιάς κι ανάσυρε το πορφυρό μαντί του | κι αποκορφής ως... |
| Οδ. 10.535 | ...στον τρανό τον Άδη. | Και συ καθούμενος ανάσυρε το κοφτερό απ᾽ τη μέση | σπαθί, και... |
| Οδ. 22.89 | ...μάτια του σκοτάδι. | Ευτύς ο Αμφίνομος ανάσυρε το κοφτερό σπαθί του | κι απαντικρύ... |