Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
Συμφραστικός Πίνακας
ανακρατουσαν
| Ιλ. 14.349 | ...και ζουμπούλια, | πυκνά, απαλά, που ανακρατούσαν τους, το χώμα μην αγγίξουν. | Κει μέσα... |
| Ιλ. 24.712 | ...στο καλότροχο χιμίζοντας καρότσι, | κι ανακρατούσαν το κεφάλι του, κι όλοι εθρηνούσαν... |
ανακρατουσατε
| Οδ. 20.331 | ...μνηστήρες όλους | στο σπίτι μέσα ανακρατούσατε · για σας αλήθεια κάλλιο | νά ᾽χε ο... |
ανακρατουσε
| Οδ. 16.191 | ...δάκρυα να κυλήσουν άφησε, που ως τότε ανακρατούσε . | Μα δεν το πίστευε ο Τηλέμαχος ακόμα... |
ανακρατουσες
| Οδ. 11.105 | ...χίλια βάσανα, θα φτάνατε, μονάχα | ν᾽ ανακρατούσες τους συντρόφους σου, κι ατός σου να... |
ανακρατωντας
| Ιλ. 8.412 | ...τις πύλες | τις βρήκε, κι είπε, ανακρατώντας τις, την προσταγή του Δία: | «Γιά πού... |
| Ιλ. 19.251 | ...στη φωνή θεό σού θύμιζε, τον κάπρο ανακρατώντας . | Και τα μαχαίρι του ο Αγαμέμνονας... |
| Οδ. 19.33 | ...μπρος τους η Αθηνά Παλλάδα, ανακρατώντας | χρυσό λυχνάρι, φως πανέμορφο... |
ανακρεμασμενο
| Ιλ. 11.31 | ...όλο ασήμι, από χρυσόλουρα ψηλά ανακρεμασμένο . | Παίρνει το ξομπλιαστό σκουτάρι του,... |
ανακρεμουνταν
| Ιλ. 18.598 | ...κεφαλή, κι εκείνοι | χρυσά μαχαίρια που ανακρέμουνταν από λουριά ασημένια. | Κι όλοι τους... |
| Ιλ. 24.269 | ...αφαλωτό ζυγό τους, | που στο καρφί ψηλά ανακρέμουνταν , με τα καλά κρικέλια· | βγάζουν μαζί... |
αναλαιμισαν
αναλαμπη
| Ιλ. 17.739 | ...σωριάζουνται τα σπίτια | με αναλαμπή τρανή, κι απάνω της σφυρίζει η ορμή... |
αναλαφρα
| Ιλ. 5.122 | ...την προσευκή η Παλλάδα, | τα μέλη ανάλαφρα του τά ᾽καμε, χέρια ψηλά και... |
| Ιλ. 19.92 | ...νου τυφλώνει, | ανάθεμά τη· κι έχει ανάλαφρα ποδάρια, τι στο χώμα | δεν τα πατάει,... |
| Ιλ. 23.628 | ...ουδέ τα χέρια | σαλεύουν σαν και πριν ανάλαφρα δεξόζερβα στους ώμους. | Αχ, νιος και... |
| Ιλ. 24.341 | ...σαντάλια, | πανώρια, αθάνατα, που ανάλαφρα , σαν την πνοή του ανέμου, | τον φέρναν... |
| Ιλ. 24.508 | ...για το δικό του κύρη, | κι έσπρωξε ανάλαφρα το γέροντα, το χέρι πιάνοντάς... |
| Οδ. 1.97 | ...σαντάλια, | πανώρια, αθάνατα, που ανάλαφρα , με τις πνοές του ανέμου, | τη φέρναν... |
| Οδ. 5.45 | ...σαντάλια, | πανώρια, αθάνατα, που ανάλαφρα , σαν τις πνοές του ανέμου, | τον... |