Λευκωσία
Λευκωσία
Συγκρότηση ενότητας: Γεωργία Πατερίδου- Οδός Λεοντίου Μαχαιρά (προμαχώνας Φλάτρον)
- Οδός Λήδρας (Παρατηρητήριο)-Νεκροταφείο Μακεδονίτισσας
- Μονή Κύκκου
- Victoria Street, Αμερικάνικη Σχολή
- Πλατεία Ελευθερίας
- Λεωφόρος Μακαρίου
- Περιοχή Αγίου Παύλου-Δημητρίου Μπόγρη
- Σημείο Ηνωμένων Εθνών
- Παγκύπριος Σχολή
- Λήδρα Παλλάς
- Μόρφου
- Κατεχόμενη Λευκωσία
- Πανεπιστήμιο Κύπρου
- Αρχοντικό Αξιοθέας
- Πάρκο Αθαλάσσας
- Βιβλιογραφικές Πληροφορίες
Περιοχές
Θεματικοί άξονες
Λεωφόρος Μακαρίου Λεωφόρος Μακαρίου
Ο Δαίμων της πορνείας...
Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ
…Nicosia e Famagosta
per la lor bestia si lamenti e garra…
PARADISO
…ὡς γοιὸν ἠξεύρετε καὶ ὁ δαίμων τῆς πορνείας ὅλον τὸν κόσμον
πλημμελᾶ τὸν ἐκόμπωσε τὸν ρήγαν καὶ ἔππεσεν εἰς ἁμαρτίαν…
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ
Ο Τζουάν Βισκούντης είχε γράψει την αλήθεια.
Πως πλέρωσε μαυλίστρες ο κούντη Τερουχάς
πως βρέθηκαν αντάμα αυτός κι η ρήγαινα
πως άρχισε το πράμα, πως ξετέλειωσε,
όλα της Λευκωσίας τα κοπέλια
το διαλαλούσαν στα στενά και στις πλατείες.
Πως ήταν η γραφή σωστή που έστειλε στη Φραγκιά
στο ρήγα
το ξέραν οι συμβουλατόροι.
Όμως τώρα
συνάχτηκαν και συντυχαίναν για να συμβουλέψουν
την Κορόνα της Κύπρου και των Ιεροσολύμων·
τώρα ήταν διαταμένοι για να κρίνουν
τη ρήγαινα Λινόρα που κρατούσε
απ’ τη μεγάλη τη γενιά των Καταλάνων·
κι είναι ανελέημονες οι Καταλάνοι
κι αν τύχαινε κι ο ρήγας εκδικιούνταν
τίποτε δε θα το ’χαν ν’ αρματώσουν και να ’ρθούνε
και να τους ξολοθρέψουν αυτούς και το βιό τους.
Είχαν ευθύνες, τρομερές ευθύνες·
από τη γνώμη τους κρέμουνταν το ρηγάτο.Πως ο Βισκούντης ήταν τίμιος και πιστός
βέβαια το ’ξεραν· όμως βιάστηκε,
φέρθηκε αστόχαστα άμοιαστα άτσαλα.
Ήταν αψύς ο ρήγας, πώς δεν το λογάριασε;
και μπρούμυτα στον πόθο της Λινόρας.
πάντα μαζί του στα ταξίδια το πουκάμισό της
και το ’παιρνε στην αγκαλιά του σαν κοιμούνταν·
και πήγε να του γράψει ο αθεόφοβος
πως βρήκαν με την άρνα του το κριάρι·
γράφουνται τέτοια λόγια σ’ έναν άρχοντα;
Ήταν μωρός. Τουλάχιστο ας θυμούνταν
πως έσφαλε κι ο ρήγας· έκανε το λιγωμένο
μα είχε στο πισωπόρτι και δυο καύχες.
Αναστατώθη το νησί σαν η Λινόρα
πρόσταξε και της έφεραν τη μια, τη γκαστρωμένη
κι άλεθαν με το χερομύλι πάνω στην κοιλιά της
πινάκι το πινάκι το σιτάρι.
Και το χειρότερο – δεν το χωράει ο νους –
αφού το ξέρει ο κόσμος όλος πως ο ρήγας
γεννήθηκε στο ζώδιο του Αιγόκερω,
πήρε στα χέρια του ο ταλαίπωρος καλάμι
τη νύχτα που ήταν στον Αιγόκερω η σελήνη
να γράψει τί; για κέρατα και κριάρια!
Ο φρόνιμος τη μοίρα δεν τηνε ξαγριεύει.
Όχι· δεν είμαστε ταγμένοι για να πούμε
που είναι το δίκιο. Το δικό μας χρέος
είναι να βρούμε το μικρότερο κακό.
Κάλλιο ένας να πεθάνει από το ριζικό του
παρά σε κίντυνο να μπούμε εμείς και το ρηγάτο.Έτσι συβουλευόντουσαν όλη τη μέρα
και κατά το βασίλεμα πήγαν στο ρήγα
προσκύνησαν και του είπαν πως ο Τζουάν Βισκούντης
είναι ένας διαστρεμμένος ψεματάρης.Κι ο Τζουάν Βισκούντης πέθανε απ’ την πείνα σε μια
γούφα.
Μα στην ψυχή του ρήγα ο σπόρος της ντροπής του
άπλωνε τα πλοκάμια του και τον εκίνα
το ’παθε να το πράξει και στους άλλους.
Κερά δεν έμεινε που να μη βουληθεί να την πορνέψει·
τις ντρόπιασε όλες. Φόβος κι έχτρα ζευγαρώναν
και γέμιζαν τη χώρα φόβο κι έχτρα.Έτσι, με το «μικρότερο κακό», βάδιζε η μοίρα
ώς την αυγή τ’ Άγι’ Αντωνιού, μέρα Τετάρτη
που ήρθαν οι καβαλάρηδες και τον εσύραν
από της καύχας του την αγκαλιά και τον εσφάξαν.
«Και τάπισα παρά ούλους ο τουρκοπουλιέρης
ήβρεν τον τυλιμένον το αίμα» λέει ο χρονογράφος
«κι έβγαλεν την μαχαίραν του και κόβγει
τα λυμπά του με τον αυλόν και του είπε:
Για τούτα έδωκες θάνατον!»
Αυτό το τέλος
όρισε για το ρήγα Πιέρ ο δαίμων της πορνείας.
Μετάβαση στο σημείο: Λεωφόρος Μακαρίου