Ο ήλιος, ο ουρανός και τα σύννεφα,
τα γύρω βουνά –καστανοκίτρινα το φθινόπωρο–
ο γκρίζο κάμπος στο βάθος
και ανάμεσά τους η μικρή πολιτεία.
Κόκκινα κεραμίδια στις στέγες,
κόκκινες πιπεριές στα μπαλκόνια,
ακακίες και φλαμουριές στις αυλές,
δρόμοι που ξεκινούν με στροφές,
άνθρωποι με χοντρή ομιλία,
κορίτσια με ρόδινα μάγουλα
και ακόμη το ποτάμι –ο Σακουλέβας–
με τις δεκαπέντε γέφυρες.
Η μικρή πολιτεία της δυτικής Μακεδονίας,
γνωστή για τα ξινά της νερά,
την δροσιά του καλοκαιριού της,
και τις χαμηλές της θερμοκρασίες,
στην καρδιά του χειμώνα.

Κρίτων Κλ. Χάτζιος, «Φλώρινα», Ανθολογία φλωρινιώτικης ποίησης (1937-1987), Βιβλιοθήκη Βασιλικής Πιτόσκα, Φλώρινα 1987, σ. 8.