ΦΩΤΟΣ ΓΙΟΦΥΛΛΗΣ

ΣΥΡΑ

Απ’ την άσπρη κορφή, την Άνω Χώρα,

κι απ’ την Ανάσταση κι ως το λιμάνι,

τα πάντα την καρδιά μου έχουν γλυκάνει

γιατί ευγένεια ευωδιάζουν την κάθε ώρα.

Δε σας πρωτογνωρίζω τάχα τώρα;

Γιατί φέρνετε ό,τι πια μου ’χει πεθάνει:

κάτι που ξέχυναν οι Βενετσιάνοι

για τάχα οι Φαναριώτες. Βάζει πλώρα

τώρα η καρδιά μου για τα περασμένα

θωρώντας αρχοντιές κατ’ απ’ τα χείλια

κι απά στα μάτια που ’ναι ιστορημένα

με ντελικάτα ευγενικά κοντύλια.

Γι’ αυτό τώρα για σένα κρούω τη λύρα,

καινούργια και στερνή μου αγάπη, Σύρα.

Σύρα, Δεκέμβρης 1918

Φώτος Γιοφύλλης, «Σύρα» (ποίημα), περ. Αναγέννησις, (Ερμούπολη), τ. 18, 1.1.1919.