Η Λογοτεχνία στον Αστικό Χώρο

Αναζήτηση

Αναζήτηση στα περιεχόμενα λογοτεχνικών πόλεων

Ο χώρος μας ήταν εκτός,
γυμνές καρέκλες, μούρμουρα
μόνο απ’ τον Ακάθιστο και υγρές
παράφωνες ψαλμωδίες. Πώς ήρθαν τότε αυτά
λανθάνοντα τα διθυραμβικά φαντάσματα;

Έκπληξη, παρουσίες πέτρες, άδυτα.
Των υψηλών ανέμων ο θυμός
ο πύργος έκραζεν: εξύφασκα!
Κι από το δάπεδο οι ρωγμές, πηγές ακραίες
που διαπέρασαν τους βράχους, λάλημα
του σφαγμένου πετεινού.
Φρούριο θεοφοβούμενο
με προπατορικές επτάμορφες επάλξεις.

Αριστοτέλης Νικολαΐδης, «Επταπύργιο», Ι.Κ. Χασιώτης [επιμέλεια], Τοις αγαθοίς βασιλεύουσα: Θεσσαλονίκη, Ιστορία και Πολιτισμός, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1997, Θεσσαλονίκη 1997, σ. 456-457.