Κέρκυρα, Πέφτη 28 Οχτώβρη 1904

Αγαπημένε μου Κώστα!

Το γράμμα Σου το γεμάτο θιάμαγμα και αγάπη για τον τόπο μου και για το περιεχόμενό του δεν το ’λαβα παρά εχτές Τετράδη, γιατί Δευτέρα δεν έρχεται ταχυδρομείο.

Δεν χρειάζεται να σου πω τη χαρά που αιστάνομαι βλέποντάς Σε ευχαριστημένον εκεί που είσαι. Εφοβούμουνα κιόλας αλήθεια μήπως η ενθύμηση της Μπενίτσας δεν ήθε σ’ αφήσει να κρίνεις δίχως προκατάληψη τα άλλα προϊόντα που η χάρη του Θεού και των Αγίων Δούλων έχει σκορπήσει αμέτρητα και κάτω από τη δικαιοδοσία Σου!

Σε ειδοποιώ (ή καθώς συχνά θα κούσεις σε ιδιοποιώ) πως η ωραιότατη κοπέλα που μου περιγράφεις και που σ’ έκαμε να ξεχάσεις το Υδραγωγείο, το οποίον συσσωρεύεται τόση ομορφιά, είναι ξαδέρφη του Αντρέα του Κεφαλληνού.

Λοιπόν προσοχή! Και όχι μ’ αυτήνε προσοχή, αλλά με όλες και με όλα. Όχι μοναχά με τες πεταλούδες!…

Προ πάντων να προσέχεις μη κολλήσεις το νόσημα του προκατόχου σου να κάμεις μάλιστα ό,τι μπορείς για να δείξεις πως δεν το ’χεις.

Καταλαβαίνω ότι κιντυνεύεις έτσι να φαίνεσαι Ειρηνοδίκης Όφις υπό όρους· αλλά συλλογίσου, μέμνησο Φολεγάνδρου και σκέψου που Ειρηνοδικείο με τέτοιο βιζαβί δε βρίσκεται στον κόσμο τούτον άλλο. Έπειτα λυπήσου κ’ εμάς που ελπίζουμε ναληθέψει το λεγόμενον για τον νερό του Καρδακίου και να μη μας ξαναφύγεις πλειά αφού το ήπιες.

Σου συσταίνω πολύ και πάλι να μην επιτρέπεις να φονεύονται άδικα οι αθώες μας πεταλούδες. Προς τον σκοπόν τούτον Σου στέλνω 47 αριά, των «Παναθηναίων» που εμπόρεσα να μαζώξω και σε παρακαλώ να παρουσιάσεις εις την δεσποινίδα αδερφή Σου τα σεβάσματά μου και να της δίνεις ένα φυλλάδιο την ημέρα να διαβάζει μη τα ιδεί όλα με μιας και αρχίσει γλήγορα την απάνθρωπη καταστροφή που ξέρουμε!

Σε ασπάζομαι

ΛΟΡΕΝΤΣΟΣ