Σμύρνη
Πόλη χαμένη και ξανακερδισμένη
Συγκρότηση ενότητας: Καλλιόπη ΜακαρώνηO 19ος αιώνας, εποχή ταχύτατης εκβιομηχάνισης των πόλεων, αγγίζει και την κοσμοπολίτικη Σμύρνη. Η διάνοιξη σιδηροδρομικών σταθμών, μαζί με το μεγάλο έργο της πρόσχωσης της προκυμαίας την ίδια περίπου περίοδο, αλλάζει σε μεγάλο βαθμό τη φυσιογνωμία της πόλης και επικουρεί σημαντικά την εμπορική της ανάπτυξη. Στην πόλη φτιάχνονται δύο σιδηροδρομικοί σταθμοί. Ο πρώτος χρονικά είναι αυτός που συνδέει τη Σμύρνη με το Αϊδίνι και βρίσκεται στην Πούντα. Ο δεύτερος είναι του Κασσαμπά—περιοχή της Μαγνησίας, η οποία δίνει το όνομά της και στην αγγλική εταιρία που ανέλαβε το έργο, στην Smyrna-Cassaba Railway Company— και είναι στην άλλη άκρη της πόλης, στο νότο, προς τη Γέφυρα των Καραβανιών. Αναφέρεται συχνά και ως Μπασμαχανέ, καθώς είναι εγκατεστημένος εκεί που παλαιότερα βρισκόταν το τυπωτήριο υφασμάτων Μπασμαχανέ. Η πρώτη γραμμή, έτοιμη το 1864, συνέδεε τη Σμύρνη με το Κασσαμπά και τη Μαγνησία, εξυπηρετώντας παράλληλα και το δημοφιλές προάστιο του Μπουρνόβα. To 1894, μια δεύτερη εταιρία, αυτή τη φορά γαλλική, με τη συμμετοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορικής Τράπεζας, θα επεκτείνει τη γραμμή ως το Αφιόν Καραχισάρ. Οι σιδηροδρομικοί σταθμοί της Σμύρνης σφύζουν από έντονη κινητικότητα. Είτε πρόκειται για εμπορικές δραστηριότητες, είτε για αποδράσεις στα περίχωρα, οι Σμυρνιοί όλων των εθνοτήτων, είχαν βάλει στην καθημερινότητά τους τη μετακίνηση με το τρένο. Να μελετήσετε στην ενότητα το ρόλο του σιδηροδρόμου και της μετατόπισης, εσωτερικής και εξωτερικής στη ζωή των Σμυρνιών. Η μετακίνηση αντί της στασιμότητας, συμβάλλει κατά τη γνώμη σας, στο σχηματισμό της σμυρναίικης ταυτότητας;