Στο βόρειο άκρο της προκυμαίας εκτεινόταν η περιοχή της Πούντας. Εκεί είχαν τις κατοικίες τους αρκετοί ευκατάστατοι Φραγκολεβαντίνοι και Έλληνες Σμυρνιοί. Ως το 1840, η περιοχή της Πούντας δεν ήταν παρά παραλία στρωμένη με άμμο, ιδανική για περίπατο λόγω της θαλασσινής δροσιάς. Μετά τα εκτεταμένα έργα στην προκυμαία, η Πούντα διαφοροποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό, γινόμενη κανονική συνοικία. Η αναδιάταξη του Φραγκομαχαλά με τη συνακόλουθη αλλαγή χρήσης των βερχανέδων, έφερε εδώ τους πάλαι ποτέ ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι και σύντομα εγκαταστάθηκαν στις νεόδμητες ευάερες κατοικίες της περιοχής. Στην Πούντα βρισκόταν επίσης ο δεύτερος σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης, αυτός που ένωνε τη Σμύρνη με την επαρχία του Αϊδινίου.
