Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το ποίημα ανήκει στην ποιητική συλλογή The Triumph of Achilles (Ο θρίαμβος του Αχιλλέα) που δημοσιεύτηκε το 1985. Σε αυτήν την τέταρτη συλλογή της, η Glück συνεχίζει την απομυθοποίηση των κυριότερων στοιχείων της ανθρώπινης ύπαρξης, δηλαδή τον έρωτα, τη βία, τη θνητότητα και τη γνώση. Μια ποιήτρια που στις προηγούμενες συλλογές στοιχειωνόταν από τον χρόνο, μοιάζει τώρα να έχει βάλει στην άκρη τις νοσταλγίες της, και να έχει εστιάσει την προσοχή της στο τι σημαίνει να ζει κανείς στο παρόν. Ενώ τα ποιήματά της χαρακτηρίζονταν από ανασκόπηση, τώρα γίνονται εσωστρεφή και προσβλέπουν στο μέλλον. Αντί για το προσωπικό παρελθόν επικαλείται τον μύθο, όπου το συνηθισμένο μπαίνει πάνω από το προσωπικό και όπου, επομένως, ξετυλίγονται τα πρότυπα της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Στο ομώνυμο ποίημα, «Ο θρίαμβος του Αχιλλέα», οι θεοί εγκαταλείπουν τον Αχιλλέα, τον «σχεδόν θεό», επειδή δεν φιλοδοξεί πλέον να αποκτήσει τη μεγαλοπρέπεια και παντοδυναμία τους. Αντί αυτού, θρηνεί για τον Πάτροκλο «ολόψυχα», και έτσι οι θεοί αποσύρουν την προστασία τους, αφού «ήταν άνθρωπος κιόλας νεκρός». Παρά τις θεϊκές του ιδιότητες, ο Αχιλλέας αποδέχεται τη θνητότητά του. Αυτή η θνητότητά του είναι ο θρίαμβός του, και οι θεοί το γνωρίζουν. Εξαιτίας της αγάπης που νιώθει για τον Πάτροκλο, τον θεωρούν ήδη νεκρό. Αυτή η υπονοούμενη αιτιώδης σχέση μεταξύ έρωτα και θανάτου αποτελεί την κύρια ιδέα όλης της συλλογής.