Η Κριστίνε Μπρύκνερ είναι αγανακτισμένη. Σώζονται τα λόγια πολλών σπουδαίων αντρών. Οι γυναίκες λοιπόν δεν έχουν τίποτα να πουν;
«Το κεντρικό της θέμα παραμένει η διερεύνηση των δυνατοτήτων που έχει η γυναίκα να ωριμάσει και να ολοκληρωθεί σαν άτομο στους κόλπους μιας ανδροκρατούμενης κοινωνίας. Όλα της τα βιβλία μιλάνε κατά βάθος για την εξάρτηση και την καταπίεση της γυναίκας, τα προβλήματα του γάμου και του χωρισμού, τις προσπάθειες για απελευθέρωση.
Και οι αγανακτισμένοι μονόλογοι του έργου, στο σύνολό τους, δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αιχμηροί, αλλά μάλλον σαν προσπάθειες συμφιλίωσης επί ίσοις όροις και οπωσδήποτε δεν αποσκοπούν στο να κηρύξουν ανοιχτά τον πόλεμο. Όλες οι ηρωίδες είναι γυναίκες που τραβούν σταθερά τον δρόμο τους, που ξέρουν να εκτιμούν τις θετικές πλευρές της ζωής. Γι' αυτό και συνήθως συμβιβάζονται προσπαθώντας να βρουν μια ισορροπία ανάμεσα στις δικές τους προσωπικές ανάγκες και τους συμβατικούς, παραδοσιακούς ρόλους που τους έχει αναθέσει η κοινωνία.» (Από την εισαγωγή της Μαρίας Αγγελίδου, μεταφράστριας του έργου).
«Είσαι ευχαριστημένος τώρα που είσαι πια νεκρός, Αγαμέμνονα;»
Στοιχεία Έκδοσης:
- Μπρύκνερ, Κριστίνε. 1988. Ω, Δεισδαιμόνα, αν είχες μιλήσει! Ανείπωτα λόγια αγανακτισμένων γυναικών. Μετ. Μαρία Αγγελίδου. Αθήνα: Καστανιώτης. Τίτλος πρωτοτύπου: Wenn du geredet hättest, Desdemona. Ungehaltene Reden ungehaltener Frauen (Hoffmann & Campe Verlag, Hamburg 1983).
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
