Ο Auden επέστρεφε πάντοτε στη διπλή φύση της ποίησης. Από τη μια πλευρά, η ποίηση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μαγική επίκληση, κατά βάση ο ήχος και η δύναμη του ήχου να συνδέσει τους φόβους του μυαλού και του σώματός μας με ένα ακουστικό σύμπλεγμα. Από την άλλη, η ποίηση δημιουργεί σοφές και αληθινές έννοιες, επιτάσσει τη συναισθηματική μας ανάταση με την έξυπνη παράταξη και εξέταση της ανθρώπινης εμπειρίας. … Όλα αυτά είναι αυταπόδεικτα. Αλλά το πώς απαντάμε σε ερωτήσεις σχετικά με την αξία της ποίησης του Auden εξαρτάται από τις σχετικές αξίες που αποδίδουμε στην ποιητική έννοια και στον ποιητικό ήχο: εξαρτάται από το πώς θα απαντήσουμε στην ερώτηση που έθεσε ο ίδιος ο Auden στον «Ορφέα» του: «Σε τί ελπίζει το τραγούδι;» (Heaney 1987).
«Ορφέας»
Στοιχεία Έκδοσης:
- Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. 1998. Ορφέας και Ευρυδίκη στην ποίηση του εικοστού αιώνα. Επιλογή κειμένων Ελένη Βαροπούλου. Αθήνα: Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Heaney, Seamus. 1987. "Sounding Auden." London Review of Books 9:11. 15-18.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
