Το συγκεκριμένο ποίημα ανήκει στη συλλογή Ήχος απομακρύνσεων (2001, εκδόσεις «Ίκαρος»). Η ποιήτρια χρησιμοποιεί την εικόνα της μυθικής πτώσης του Ίκαρου στο Ικάριο πέλαγος. Τα φτερά του συμβολίζουν τα τρωτά φτερά της ανθρώπινης ύπαρξης, ενώ, σύμφωνα με την ποιήτρια, «τα μόνα καλότυχα φτερά τα είχε η ματαιότης». Η αποτυχία του Ίκαρου είναι άλλο ένα παράδειγμα, αντλημένο από τη μυθική αφήγηση, που αποδεικνύει τη ματαιότητα και τη φθαρτότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο θάνατος, άλλωστε, είναι αναπόφευκτος για τον άνθρωπο, γεγονός που αποδίδεται και μέσω της προσωποποίησης του ήλιου που «είναι συνεργάσιμος / μονάχα με τη δύση του» (Παπαστάθη, 2014: 258).
«Εκρηκτικό πόρισμα»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 21ος αι. / 2001
Στοιχεία Έκδοσης:
- Δημουλά, Κική. [2001] 2009. Ήχος απομακρύνσεων. 5η έκδ. Αθήνα: Ίκαρος.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Παπαστάθη, Δέσποινα. 2014. «Η ποίηση και η ποιητική της Κικής Δημουλά». Διδακτορική διατριβή. Ιωάννινα: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
